ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១២

បណ្ដា​បា​តិ​មោក្ខុ​ទ្ទេ​សទាំ​ង៥យ៉ាង​ ​សិក្ខាបទ​នោះ​ ​ដាក់ចុះ​ក្នុង​ឧទ្ទេស​ណា​ ​រាប់បញ្ចូល​ក្នុង​ឧទ្ទេស​ណា​។​ ​ដាក់ចុះ​ក្នុង​និទាន​ ​រាប់បញ្ចូល​ក្នុង​និទាន​។​ ​សិក្ខាបទ​នោះ​ ​មកកាន់​ឧទ្ទេស​ត្រង់​ឧទ្ទេស​ណា​។​ ​មកកាន់​ឧទ្ទេស​ត្រង់​ឧទ្ទេស​ទី៣​។​ ​បណ្ដា​វិ​បត្ដិ​ទាំង៤​ ​សិក្ខាបទ​នោះ​ ​ចាត់ជា​វិ​បត្ដិ​អ្វី​។​ ​ចាត់ជា​សីលវិបត្ដិ​។​ ​បណ្ដា​កង​នៃ​អាបត្ដិ​ទាំង៧​ ​សិក្ខាបទ​នោះ​ ​ចាត់​ចូលក្នុង​កង​ ​នៃ​អាបត្ដិ​ណា​។​ ​ចាត់​ចូលក្នុង​កង​ ​នៃ​អាបត្ដិ​សង្ឃាទិសេស​។​ ​បណ្ដា​សមុដ្ឋាន​ ​នៃ​អាបត្ដិ​ទាំង៦យ៉ាង​ ​សិក្ខាបទ​នោះ​ ​តាំង​ឡើង​ដោយ​សមុដ្ឋាន​ប៉ុន្មាន​យ៉ាង​។​ ​តាំង​ឡើង​ដោយ​សមុដ្ឋាន១​ ​គឺ​តាំង​ឡើង​អំពី​កាយ​និង​ចិត្ដ​ ​មិន​តាំង​ឡើង​អំពី​វាចា​ឡើយ​។​ ​បណ្ដា​អធិករណ៍​ទាំង៤​ ​សិក្ខាបទ​នោះ​ ​ចាត់​ចូលក្នុង​អធិករណ៍​ណា​។​ ​ចាត់​ចូលក្នុង​អា​បត្ដា​ធិ​ករណ៍​។​ ​បណ្ដា​សមថៈ​ទាំង៧​ ​សិក្ខាបទ​នោះ​ ​រម្ងាប់​ដោយ​សមថៈ​ប៉ុន្មាន​យ៉ាង​។​ ​រម្ងាប់​ដោយ​សមថៈ​ពីរ​យ៉ាងគឺ​ ​សម្មុ​ខា​វិន័យ១​ ​បដិញ្ញាត​ក​រណៈ១​។​ ​អ្វី​ជា​វិន័យ​ ​ក្នុង​សិក្ខាបទ​នោះ​ ​អ្វី​ជា​អភិ​វិន័យ​ ​ក្នុង​សិក្ខាបទ​នោះ​។​ ​បញ្ញ​ត្ដិ​ជា​វិន័យ​ ​វិ​ភ​ត្ដិ​ ​ជា​អភិ​វិន័យ​។​ ​អ្វី​ជា​បាតិមោក្ខ​ ​ក្នុង​សិក្ខាបទ​នោះ​ ​អ្វី​ជា​អ​ធិប្បាតិមោក្ខ​ ​ក្នុង​សិក្ខាបទ​នោះ​។​ ​បញ្ញ​ត្ដិ​ ​ជា​បាតិមោក្ខ​ ​វិ​ភ​ត្ដិ​ ​ជា​អ​ធិប្បាតិមោក្ខ​។​ ​អ្វី​ជា​វិ​បត្ដិ​។​ ​ការ​មិន​សង្រួម​
ថយ | ទំព័រទី ១៤ | បន្ទាប់
ID: 636801460751091876
ទៅកាន់ទំព័រ៖