ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១២

ដោយ​ការ​សូម​គ្រឿងឧបករណ៍​ដោយខ្លួនឯង​។​ ​សិក្ខាបទ​នោះ​ ​មានតែ​បញ្ញ​ត្ដិ១​។​ ​បណ្ដា​សមុដ្ឋាន​នៃ​អាបត្ដិ​ទាំង​ ​៦​ ​អាបត្ដិ​នោះ​ ​តាំង​ឡើង​ ​ដោយ​សមុដ្ឋាន​ទាំង៦​។​
 ​[​៤៧៩​]​ ​សង្ឃាទិសេស​សិក្ខាបទ​ ​ដែល​ទ្រង់​បញ្ញ​ត្ដ​ ​ព្រោះ​បច្ច័យ​ ​គឺ​ការប្រើ​គេ​ឱ្យធ្វើ​វិហារធំ​ ​ទ្រង់​បញ្ញ​ត្ដ​ក្នុង​ទីណា​។​ ​ទ្រង់​បញ្ញ​ត្ដ​ក្នុង​នគរ​កោ​សម្ពី​។​ ​ទ្រង់​ប្រារព្ធ​នឹង​បុគ្គល​ណា​។​ ​ទ្រង់​ប្រារព្ធ​នឹង​ព្រះ​ឆ​ន្នៈ​មាន​អាយុ​។​ ​ព្រោះ​រឿង​ដូចម្ដេច​។​ ​ព្រោះ​រឿង​ដែល​ព្រះ​ឆ​ន្នៈ​មាន​អាយុ​ ​កាល​នឹង​ជម្រះ​ទី​ដី​នៃ​វិហារ​ ​ក៏​ប្រើ​គេ​ឱ្យ​កាប់​ដើមឈើ​ដែល​ជាទី​គោរព១ដើម​។​ ​សិក្ខាបទ​នោះ​ ​មានតែ​បញ្ញ​ត្ដិ១​។​ ​បណ្ដា​សមុដ្ឋាន​នៃ​អាបត្ដិ​ទាំង៦​ ​អាបត្ដិ​នោះ​ ​តាំង​ឡើង​ដោយ​សមុដ្ឋាន​ទាំង៦​។​
 ​[​៤៨០​]​ ​សង្ឃាទិសេស​សិក្ខាបទ​ ​ដែល​ទ្រង់​បញ្ញ​ត្ដ​ ​ព្រោះ​បច្ច័យ​គឺ​ ​ចោទ​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​ដោយ​អាបត្ដិ​បារាជិក​មិន​មាន​មូល​ ​ទ្រង់​បញ្ញ​ត្ដ​ក្នុង​ទីណា​។​ ​ទ្រង់​បញ្ញ​ត្ដ​ក្នុង​ក្រុង​រាជគ្រឹះ​។​ ​ទ្រង់​ប្រារព្ធ​នឹង​បុគ្គល​ណា​។​ ​ទ្រង់​ប្រារព្ធ​ ​នឹង​ភិក្ខុ​ឈ្មោះ​មេ​ត្ដិយៈ​ ​និង​ភុម្ម​ជ​កៈ​។​ ​ព្រោះ​រឿង​ដូចម្ដេច​។​ ​ព្រោះ​រឿង​ភិក្ខុ​ឈ្មោះ​មេ​ត្ដិយៈ​ ​និង​ភុម្ម​ជ​កៈ​ ​បាន​ចោទ​ព្រះ​ទព្វ​មល្ល​បុ​ត្ដមា​ន​អាយុ​ ​ដោយ​ ​អាបត្ដិ​បារាជិក​មិន​មាន​មូល​។​ ​សិក្ខាបទ​នោះ​ ​មានតែ​បញ្ញ​ត្ដិ១​។​ ​បណ្ដា​សមុដ្ឋាន​នៃ​អាបត្ដិ​ទាំង៦​ ​អាបត្ដិ​នោះ​ ​តាំង​ឡើង​ដោយ​សមុដ្ឋាន​ ​៣​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៩០ | បន្ទាប់
ID: 636801579319303590
ទៅកាន់ទំព័រ៖