ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១២

 [​៨១៤​]​ ​ភិក្ខុនី​ ​ក្រោធ​ខឹង​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ ​៣​ ​ព្រោះ​បច្ច័យ​ដែល​ខ្លួន​ ​មិន​លះ​ ​(​អំ​ពើ​នោះ​ៗ​)​ ​ក្នុង​វេលា​ដែល​សង្ឃ​សូ​ត្រ​សម​នុ​ភា​សន​កម្ម​ចប់​ជា​ ​គម្រប់​ ​៣​ ​ដង​ ​គឺ​ចប់​ញ​ត្ដិ​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ទុក្កដ​ ​ចប់​វាចា​ពីរ​លើក​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ថុល្លច្ច័យ​ទាំងឡាយ​ ​ចប់​កម្មវាចា​សព្វគ្រប់​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​សង្ឃាទិសេស​។​ ​
 [​៨១៥​]​ ​ភិក្ខុនី​ ​ដែល​សង្ឃ​ឱ្យ​ចាញ់​ ​ព្រោះ​អធិករណ៍​អ្វី​នីមួយ​ ​ហើយ​ក្រោធ​ខឹង​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ ​៣​ ​ព្រោះ​បច្ច័យ​នៃ​កិរិយា​មិន​លះ​ ​(​អំពើនោះ​ ​ៗ​)​ ​ក្នុង​វេលា​ដែល​សង្ឃ​សូ​ត្រ​សម​នុ​ភា​សន​កម្ម​ចប់​គម្រប់​ ​៣​ ​ដង​ ​គឺ​ចប់​ញ​ត្ដិ​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ទុក្កដ​ ​ចប់​កម្មវាចា​ពីរ​លើក​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ថុល្លច្ច័យ​ទាំងឡាយ​ ​ចប់​ ​កម្មវាចា​សព្វគ្រប់​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​សង្ឃាទិសេស​។​ ​
 [​៨១៦​]​ ​ភិក្ខុនី​ ​នៅ​ច្រឡូកច្រឡំ​ ​(​ដោយ​គ្រហស្ថ​)​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ៣​ ​ព្រោះ​បច្ច័យ​នៃ​កិរិយា​មិន​លះ​ ​(​អំ​ពើ​នោះ​ៗ​)​ ​ក្នុង​វេលា​ដែល​សង្ឃ​សូត្រ​ ​សម​នុ​ភា​សន​កម្ម​ចប់​ជាគម្រប់៣ដង​ ​គឺ​ចប់​ញ​ត្ដិ​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ទុក្កដ​ ​ចប់​កម្មវាចា​ពីរ​លើក​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ថុល្លច្ច័យ​ទាំងឡាយ​ ​ចប់​កម្មវាចា​សព្វគ្រប់​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​សង្ឃាទិសេស​។​
 ​[​៨១៧​]​ ​ភិក្ខុនី​បញ្ជូន​ភិក្ខុនី​ផងគ្នា​ ​ដោយ​ពាក្យ​ថា​ ​នែ​លោកម្ចាស់​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​លោកម្ចាស់​ទាំងឡាយ​នៅ​ច្រឡូកច្រឡំ​ ​(​ដោយ​គ្រហស្ថ​)​ ​ចុះ​ ​កុំ​នៅ​បែកខ្ញែក​ពីគ្នា​ឡើយ​ ​ដូច្នេះ​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ៣​ ​ព្រោះ​បច្ច័យ​នៃ
ថយ | ទំព័រទី ៣៣៥ | បន្ទាប់
ID: 636801658967949232
ទៅកាន់ទំព័រ៖