ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១២

 [​៨៧២​]​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ប៉ុន្មាន​ ​ដោយ​សមុដ្ឋាន​នៃ​អាបត្ដិ​ទី៦​។​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ ​៦​ ​ដោយ​សមុដ្ឋាន​នៃ​អាបត្ដិ​ទី​ ​៦​ ​គឺ​ ​ភិក្ខុ​បបួល​ ​(​ភិក្ខុ​ ​ផងគ្នា​)​ ​ទៅ​លួច​ទ្រព្យ​គេ​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​បារាជិក​។​ ​ភិក្ខុ​សម្គាល់ថា​មិន​គួរ​ ​ក៏​ចាត់ចែង​ធ្វើ​កុដិ​ ​ឥតមាន​ពួក​ភិក្ខុ​សម្ដែង​ទី​ឱ្យ​ ​ធ្វើ​ឱ្យ​ហួសប្រមាណ​ ​មាន​ ​ហេតុ​ទាល់​ ​មិន​មាន​ទី​ឧបចារៈ​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ទុក្កដ​រាល់​ប្រយោគ​ ​កាល​នៅ​ ​តែ​បាយអ​បូក​មួយដុំ​នឹង​ហើយ​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ថុល្លច្ច័យ​ ​លុះ​បូក​បាយអ​មួយដុំ​ ​នោះ​ហើយស្រេច​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​សង្ឃាទិសេស​។​ ​ភិក្ខុ​សម្គាល់ថា​មិន​គួរ​ក៏​សូម​បណីតភោជន​ដើម្បី​ខ្លួន​ ​យក​មក​ឆាន់​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​បាចិត្ដិយៈ​។​ ​ភិក្ខុ​ ​សម្គាល់ថា​មិន​គួរ​ ​កាលបើ​មាន​ភិក្ខុនី​មក​ឈរ​បង្គាប់​ ​(​ឱ្យ​គេ​អង្គាស​ខា​ ​ទ​នីយ​ភោជនីយាហារ​)​ ​មិនបាន​ហាមឃាត់​ហើយ​ឆាន់​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​បាដិទេសនីយៈ​។​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ ​៦​ ​នេះ​ ​ដោយ​សមុដ្ឋាន​នៃ​អាបត្ដិ​ទី​ ​៦​។​ ​បណ្ដា​វិ​បត្ដិ​ទាំង​ ​៤​ ​អាបត្ដិ​ទាំងនោះ​ ​រាប់បញ្ចូល​ក្នុង​វិ​បត្ដិ​ប៉ុន្មាន​។​ ​បណ្ដា​កង​នៃ​អាបត្ដិ​ទាំង​ ​៧​ ​លោកសង្គ្រោះ​ដោយ​កង​នៃ​អាបត្ដិ​ប៉ុន្មាន​។​ ​បណ្ដា​សមុដ្ឋាន​នៃ​អាបត្ដិ​ទាំង​ ​៦​ ​តាំង​ឡើង​ ​ដោយ​សមុដ្ឋាន​ប៉ុន្មាន​។​ ​បណ្ដា​អធិករណ៍​ទាំង​ ​៤​ ​ចាត់ជា​អធិករណ៍​ណា​។​ ​បណ្ដា​សមថៈ​ទាំង​ ​៧​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៩០ | បន្ទាប់
ID: 636801699195900139
ទៅកាន់ទំព័រ៖