ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១២

សេចក្ដីច្បាស់​ ​(​ភិក្ខុ​នោះ​)​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ថុល្លច្ច័យ​។​ ​ភិក្ខុ​សូម​បណីតភោជន​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ខ្លួន​ឆាន់​ ​ព្រោះ​ហេតុ​អាជីវៈ​ ​ព្រោះ​ដំណើរ​អាជីវៈ​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​បាចិត្ដិយៈ​។​ ​ភិក្ខុ​ ​សូម​បណីតភោជន​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ខ្លួន​ឆាន់​ ​ព្រោះ​ហេតុ​អាជីវៈ​ ​ព្រោះ​ដំណើរ​អាជីវៈ​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​បាដិទេសនីយៈ​។​ ​ភិក្ខុ​មិន​ឈឺ​ ​សូម​សម្ល​ក្ដី​ ​បាយ​ក្ដី​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ខ្លួន​ ​យក​មក​ឆាន់​ ​ព្រោះ​ហេតុ​អាជីវៈ​ ​ព្រោះ​ដំណើរ​អាជីវៈ​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុ​ ​ភិក្ខុនី​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ ​៦​ ​នេះ​ ​ព្រោះ​អាជីវ​វិ​បត្ដិ​ជា​បច្ច័យ​។​ ​បណ្ដា​វិ​បត្ដិ​ទាំង​ ​៤​ ​អាបត្ដិ​ទាំងនោះ​ ​រាប់បញ្ចូល​ក្នុង​វិ​បត្ដិ​ប៉ុន្មាន​។​ ​បេ​។​ ​បណ្ដា​សមថៈ៧​ ​រម្ងាប់​ដោយ​សមថៈ​ប៉ុន្មាន​។​ ​បណ្ដា​វិ​បត្ដិ៤​ ​អាបត្ដិ​ទាំងនោះ​ ​រាប់បញ្ចូល​ក្នុង​វិ​បត្ដិ​ ​២​ ​គឺ​ ​សីលវិបត្ដិ​ក៏​មាន​ ​អាចារ​វិ​បត្ដិ​ក៏​មាន​។​ ​បណ្ដា​កង​នៃ​អាបត្ដិ៧​ ​លោកសង្គ្រោះ​ដោយ​កង​នៃ​អាបត្ដិ៦គឺ​ ​កង​នៃ​អាបត្ដិ​បារាជិក​ក៏​មាន​ ​កង​នៃ​អាបត្ដិ​សង្ឃាទិសេស​ក៏​មាន​ ​កង​នៃ​អាបត្ដិ​ថុល្លច្ច័យ​ក៏​មាន​ ​កង​នៃ​អាបត្ដិ​បាចិត្ដិយៈ​ក៏​មាន​ ​កង​នៃ
ថយ | ទំព័រទី ៤០០ | បន្ទាប់
ID: 636801702315998598
ទៅកាន់ទំព័រ៖