ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១២

គឺ​តាំង​ឡើង​អំពី​កាយ​និង​ចិត្ដ​ ​មិន​តាំង​ឡើង​អំពី​វាចា១​ ​តាំង​ឡើង​អំពី​វាចា​ ​និង​ចិត្ដ​ ​មិន​តាំង​ឡើង​អំពី​កាយ១​ ​តាំង​ឡើង​អំពី​កាយ​អំពី​វាចា​និង​ចិត្ដ១​។​ ​បណ្ដា​អធិករណ៍​ទាំង៤​ ​យ៉ាង​ ​សិក្ខាបទ​នោះ​ ​ចាត់ជា​អធិករណ៍​ណា​។​ ​ចាត់ជា​អា​បត្ដា​ធិ​ករណ៍​។​ ​បណ្ដា​សមថៈ​ទាំង៧យ៉ាង​ ​សិក្ខាបទ​នោះ​រម្ងាប់​ដោយ​សមថៈ​ប៉ុន្មាន​យ៉ាង​។​ ​រម្ងាប់​ដោយ​សមថៈ៣យ៉ាង​ ​គឺ​ដោ​យស​ម្មុ​ខា​វិន័យ១​ ​បដិញ្ញាត​ក​រណៈ​ ​១​ ​ដោ​យស​ម្មុ​ខា​វិន័យ​ ​និង​តិណ​វត្ថា​រកៈ១​។​ ​

​ចប់​អនិយតៈ​ ​ទាំងពីរ​។​
​ឧទ្ទាន​ ​គឺ​បញ្ជីរឿង​នៃ​អនិយតៈ​នោះ​ ​ដូច្នេះ​


​[​២៦​]​ ​អនិយតៈ​ ​(​ទាំងពីរ​)​ ​គឺ​ ​អ​លង្កម្ម​និយៈ១​ ​នា​លង្កម្ម​និយៈ១​ ​ដែល​ព្រះពុទ្ធ​ប្រសើរ​ ​មានគុណ​ធម៌​ដ៏​មាំមួន​ ​ទ្រង់​បញ្ញ​ត្ដ​ទុក​ហើយដោយ​ល្អ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣០ | បន្ទាប់
ID: 636801466234645517
ទៅកាន់ទំព័រ៖