ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១២

ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ​ទាំងឡាយ​ ​ជាម​ហា​វីរៈ​ ​ទ្រង់​ធ្វើ​នូវ​ទុក្ករកិរិយា​ ​មាន​ប្រការ​ផ្សេង​ៗ​ ​បាន​បំពេញ​នូវ​បារមី​ទាំងឡាយ​ ​ព្រះអង្គ​ ​មាន​ចក្ខុ​កើត​ហើយ​ ​បាន​ត្រាស់​ដឹង​ឡើង​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​សម្ដែង​ ​នូវ​ព្រះ​សទ្ធម្ម​ដែល​សម្រាប់​បំផ្លាញ​នូវ​កង​ទុក្ខ​ ​ហើយ​នាំមក​នូវ​សេចក្ដីសុខ​ ​ចំពោះ​សត្វលោក​ ​ព្រមទាំង​ព្រហ្មលោក​។​ ​ព្រះ​អង្គីរស​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ ​ជា​សក្យមុនី​ ​ព្រះអង្គ​មាន​សេចក្ដី​ ​អនុគ្រោះ​សព្វ​សត្វ​ ​ឧត្ដម​ជាង​សព្វ​សត្វ​ ​ជា​សីហៈ​ ​(​របស់​នរជន​)​ ​ទ្រង់​សម្ដែង​នូវ​ពុទ្ធវចនៈ​ទាំង​ ​៣​ ​ក្នុង​បិដក​ ​គឺ​ព្រះ​ ​វិន័យ​ ​ព្រះ​សូត្រ​ ​ព្រះអភិធម្ម​ ​ដែល​ជា​ពាក្យ​មានគុណ​ធំ​។​ ​បើ​ព្រះ​វិន័យ​ឋិតនៅ​ហើយ​ ​ព្រះ​សទ្ធម្ម​ ​ក៏​ប្រព្រឹត្ដ​ទៅ​បាន​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ឧភតោ​វិភង្គ​ ​ខន្ធក​វិន័យ​ ​និង​មាតិកា​ ​ដែល​