ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៣

​គួរ​វិកប្ប១​ ​វត្ថុ​ជា​និ​ស្ស​គ្គិ​យៈ​ ​ក្នុង​វេលា​អរុណរះ​ឡើង១​ ​ឡេវ​ក្ឌុំ១​ ​ក្រវិល​ក្ឌុំ១​ ​ដី​ជា​អកប្បិយៈ១​ ​ដី​ជា​ក​ប្បិ​យៈ១​ ​សេចក្តី​រម្ងាប់​ចាក​និស្ស័យ១​ ​អ​វន្ទិ​យ​បុគ្គល១​ ​សិក្ខាបទ​ដែល​មាន​ទី​កំណត់១​ ​ការ​សូមពរ១​ ​ទោស​របស់​សីមា១​ ​ការ​ជេរ១​ ​អានិសង្ស​មេត្តា​មាន១១ប្រការ១​។​

​ចប់​ ​ឯ​កុត្ត​រិកៈ​ ​(​ការ​ស្រង់​យក​សេចក្តី​តាំងពី​ពួ​ក​មួយ​ៗ​ ​ឡើង​ទៅ​)​។​


​ឧទ្ទាន​ ​នៃ​ឯ​កុត្ត​រិកៈ​នោះ​ ​ដូច្នេះ​


​[​៨៩​]​ ​ពួក​ធម៌​មួយ១​ ​ពួក​ធម៌​ពីរ១​ ​ពួក​ធម៌​បី១​ ​ពួក​ធម៌​បួន១​ ​ពួក​ធម៌​ប្រាំ១​ ​ពួក​ធម៌​ប្រាំមួយ១​ ​ពួក​ធម៌​ប្រាំពីរ១​ ​ពួក​ធម៌​ប្រាំបី១​ ​ពួក​ធម៌​ប្រាំបួន១​ ​ពួក​ធម៌​ដប់១​ ​ពួក​ធម៌​ដប់មួយ១​ ​ឈ្មោះថា​ ​ឯ​កុត្ត​រិកៈ​ ​ជា​របស់​ប្រាសចាក​មន្ទិល​ ​ដែល​ព្រះពុទ្ធ​ជាតា​ទិ​បុគ្គល​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ដឹង​នូវ​ធម៌​ ​ទ្រង់​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ច្រើន​ ​ទ្រង់​សំដែង​ទុក​មក​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ ​ដល់​សព្វ​សត្វ​ទាំងឡាយ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១០៥ | បន្ទាប់
ID: 636803474888163927
ទៅកាន់ទំព័រ៖