ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៣

 [​២២៣​]​ ​មូល​របស់​កឋិន​ ​មាន​ប៉ុន្មាន​ ​វត្ថុ​របស់​កឋិន​មាន​ប៉ុន្មាន​ ​ភូមិ​របស់​កឋិន​ ​មាន​ប៉ុន្មាន​។​ ​មូល​របស់​កឋិន​ ​មាន១​ ​គឺ​សង្ឃ​។​ ​វត្ថុ​របស់​កឋិន​មាន៣​ ​គឺ​សង្ឃាដិ១​ ​ចីពរ១​ ​ស្បង់១​។​ ​ភូមិ​របស់​កឋិន​ ​មាន៦យ៉ាង​ ​គឺ​ ​សំពត់​សម្បកឈើ១​ ​សំពត់អំបោះ១​ ​សំពត់សូត្រ១​ ​សំពត់​រោមសត្វ១​ ​សំពត់​ធ្មៃ១​ ​សំពត់​លាយ​វត្ថុ​ទាំង៥​ ​ខាងដើម១​។​
 [​២២៤​]​ ​កឋិន​ ​មាន​អ្វី​ជា​ខាងដើម​ ​មាន​អ្វី​ជា​កណ្តាល​ ​មាន​អ្វី​ជា​ខាងចុង​។​ ​កឋិន​ ​មាន​បុព្វ​ក​រណៈ​ ​ជា​ខាងដើម​ ​មាន​កិរិយា​ ​គឺ​បច្ចុទ្ធារៈ​ ​និង​អធិដ្ឋាន​ ​ជា​កណ្តាល​ ​មានការ​ក្រាល​ជា​ខាងចុង​។​
 [​២២៥​]​ ​បុគ្គល​ប្រកបដោយ​អង្គ​ប៉ុន្មាន​ ​មិន​គួរ​ក្រាលកឋិន​ ​បុគ្គល​ប្រកបដោយ​អង្គ​ប៉ុន្មាន​ ​ទើប​គួរ​ក្រាលកឋិន​។​ ​បុគ្គល​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ៨​ ​មិន​គួរ​ក្រាលកឋិន​បានទេ​។​ ​បុគ្គល​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ៨​ ​ទើប​គួរ​ក្រាលកឋិន​បាន​។​ ​បុគ្គល​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ៨គឺ​អ្វីខ្លះ​ ​ដែល​មិន​គួរ​ក្រាលកឋិន​បាន​។​ ​បុគ្គល​អ្នក​ក្រាល​មិន​ចេះ​បុព្វ​ក​រណៈ១​ ​មិន​ចេះ​បច្ចុ​ទ្ធ​រៈ​ ​(​ដក​ចីវរ​ចាស់​)​១​ ​មិន​ចេះ​អធិដ្ឋាន១​ ​មិន​ចេះ​ក្រាល១​ ​មិន​ចេះ​មាតិកា១​ ​មិន​ចេះ​បលិពោធ១​ ​មិន​ចេះ​វិធីដក​កឋិន១
ថយ | ទំព័រទី ២៣៨ | បន្ទាប់
ID: 636804076554967300
ទៅកាន់ទំព័រ៖