ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៣

ទើបត្រូវ​ឲ្យ​ឧបសម្បទា​ ​ត្រូវឲ្យ​និស្ស័យ​ ​ត្រូវឲ្យ​សាមណេរ​បម្រើ​ខ្លួន​បាន​។​ ​ម្នាល​ឧបាលិ​ ​ភិក្ខុ​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ៥ដទៃទៀត​ ​ក៏​មិន​ត្រូវឲ្យ​ឧបសម្បទា​ ​មិន​ត្រូវឲ្យ​និស្ស័យ​ ​មិន​ត្រូវឲ្យ​សាមណេរ​បម្រើ​ខ្លួន​ដែរ​។​ ​អង្គ៥​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​គឺ​ភិក្ខុ​មិន​អាច​ដើម្បីនឹង​បង្រៀន​អន្តេវាសិក​ ​ឬ​សទ្ធិវិហារិក​ ​ក្នុង​សិក្ខា​ ​គឺ​អភិសមាចារិក​វត្ត១​ ​មិន​អាច​ដើម្បី​ណែនាំ​ក្នុង​សិក្ខា​ ​គឺ​អាទិ​ព្រហ្មចរិយៈ១​ ​មិន​អាច​ណែនាំ​ក្នុង​អធិសីល១​ ​មិន​អាច​ណែនាំ​ក្នុង​អធិចិត្ត១​ ​មិន​អាច​ណែនាំ​ក្នុង​អធិប្បញ្ញា១​។​ ​ម្នាល​ឧបាលិ​ ​ភិក្ខុ​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ៥នេះឯង​ ​មិន​ត្រូវឲ្យ​ឧបសម្បទា​ ​មិន​ត្រូវឲ្យ​និស្ស័យ​ ​មិន​ត្រូវឲ្យ​សាមណេរ​បម្រើ​ខ្លួន​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ឧបាលិ​ ​ភិក្ខុ​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ៥​ ​ទើបត្រូវ​ឲ្យ​ឧបសម្បទា​ ​ត្រូវឲ្យ​និស្ស័យ​ ​ត្រូវឲ្យ​សាមណេរ​បម្រើ​ខ្លួន​។​ ​អង្គ៥​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​គឺ​ភិក្ខុ​អាច​ដើម្បី​បង្រៀន​អន្តេវាសិក​ ​ឬ​សទ្ធិវិហារិក​ ​ក្នុង​សិក្ខា​ ​គឺ​អភិសមាចារិក​វត្ត១​ ​អាច​ដើម្បី​ណែនាំ​ក្នុង​សិក្ខា​ ​គឺ​អាទិ​ព្រហ្មចរិយៈ១​ ​អាច​ដើម្បី​ណែនាំ​ក្នុង​អធិសីល១​ ​អាច​ដើម្បី​ណែនាំ​ក្នុង​អធិចិត្ត១​ ​អាច​ដើម្បី​ណែនាំ​ក្នុង​អធិប្បញ្ញា១​។​ ​ម្នាល​ឧបាលិ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៥៧ | បន្ទាប់
ID: 636804084978439095
ទៅកាន់ទំព័រ៖