ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៣

ជា​អ្នក​មិន​ផ្ទញ់ផ្ទាល់​គេ១​ ​កាន់​យក​ហេតុ​ដែល​ជា​និយ្យានិកធម៌១​ ​ឃាត់​ហេតុ​មិនមែន​ជា​និយ្យានិកធម៌១​ ​មិន​និយាយ​ពាក្យ​ដែល​ឥតប្រយោជន៍​ដោយ​ច្រើន១​។​ ​ម្នាល​ឧបាលិ​ ​ភិក្ខុ​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ៥នេះឯង​ ​កាល​និយាយ​ក្នុង​កណ្តាល​ជំនុំ​សង្ឃ​ ​តែង​នាំឲ្យ​ជន​ច្រើន​គ្នា​ត្រេកអរ​ផង​ ​នាំឲ្យ​ជន​ច្រើន​គ្នា​ពេញចិត្ត​ផង​ ​នាំឲ្យ​ជន​ច្រើន​គ្នា​ចូលចិត្ត​ផង​។​ ​ម្នាល​ឧបាលិ​ ​ភិក្ខុ​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ៥ដទៃទៀត​ ​កាល​និយាយ​ក្នុង​កណ្តាល​ជំនុំ​សង្ឃ​ ​តែង​នាំ​មិន​ឲ្យ​ជន​ច្រើន​គ្នា​ត្រេកអរ​ផង​ ​នាំ​មិន​ឲ្យ​ជន​ច្រើន​គ្នា​ពេញចិត្ត​ផង​ ​នាំ​មិន​ឲ្យ​ជន​ច្រើន​គ្នា​ចូលចិត្ត​ផង​។​ ​អង្គ​ទាំង៥​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​គឺ​ភិក្ខុ​ជា​អ្នក​និយាយ​សង្កត់សង្កិន​ ​(​ព្រោះ​អាស្រ័យ​មានះ​)​១​ ​មិនបាន​សូមឱកាស​ជាមុន​ ​ក៏​ស្រាប់តែ​និយាយ១​ ​មិន​ចោទ​ភិក្ខុ​ដទៃ​ឲ្យ​សមគួរ​តាម​ធម៌​ ​ឲ្យ​សមគួរ​តាម​វិន័យ​ ​ឲ្យ​សមគួរ​តាម​អាបត្តិ១​ ​មិន​កាត់សេចក្តី​ឲ្យ​សមគួរ​តាម​ធម៌​ ​ឲ្យ​សមគួរ​តាម​វិន័យ​ ​ឲ្យ​សមគួរ​តាម​អាបត្តិ១​ ​មិន​ព្យាករ​ដោយសមគួរ​ ​តាម​សេចក្តី​យល់​របស់​ខ្លួន១​។​ ​ម្នាល​ឧបាលិ​ ​ភិក្ខុ​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ៥នេះឯង​ ​កាល​និយាយ​ក្នុង​កណ្តាល​ជំនុំ​សង្ឃ​ ​តែង​នាំ​មិន​ឲ្យ​ជន​ច្រើន​គ្នា​ត្រេកអរ​ផង​ ​នាំ​មិន​ឲ្យ​ជន​ច្រើន​គ្នា​ពេញចិត្ត​ផង​ ​នាំ​មិន​ឲ្យ​ជន​ច្រើន​គ្នា​ចូលចិត្ត​ផង​។​ ​ម្នាល​ឧបាលិ​ ​ភិក្ខុ​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ៥​ ​កាល​និយាយ​ក្នុង​កណ្តាល​ជំនុំ​សង្ឃ​ ​តែង​នាំឲ្យ​ជន​ច្រើន​គ្នា​ត្រេកអរ​ផង
ថយ | ទំព័រទី ២៦៧ | បន្ទាប់
ID: 636804087964189870
ទៅកាន់ទំព័រ៖