ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៣

ឧទ្ទាន​ ​គឺ​បញ្ជីរឿង​នៃ​វោហារ​វគ្គទី៣​ ​នោះ​ដូច្នេះ​


​[​២៥៤​]​ ​និយាយ​អំពី​ភិក្ខុ​មិន​ស្គាល់​អាបត្តិ១​ ​មិន​ស្គាល់​អធិករណ៍១​ ​និយាយ​សង្កត់សង្កិន​គេ១​ ​ស្គាល់​អាបត្តិ១​ ​មិន​ស្គាល់​កម្ម១​ ​មិន​ស្គាល់​វត្ថុ១​ ​មិន​ខ្មាសបាប១​ ​មិន​ឈ្លាស១​ ​មិនដឹង​ញត្តិ១​ ​មិន​ចេះ​សុ​ត្តៈ១​ ​មិន​ចេះ​ធម៌១​ ​(​ទាំងនេះ​)​ ​សង្គ្រោះ​ដោយ​វោហារ​វគ្គទី៣​។​

 [​២៥៥​]​ ​ព្រះ​ឧបាលិ​ក្រាបបង្គំទូល​សួរ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ការ​ប្រាប់​សេចក្តី​យល់ឃើញ​ ​(​ការសំដែង​អាបត្តិ​)​ ​មិន​ប្រកបដោយ​ធម៌​មាន​ប៉ុន្មាន​យ៉ាង​។​ ​ព្រះអង្គ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ឧបាលិ​ ​ការ​ប្រាប់​សេចក្តី​យល់ឃើញ​មិន​ប្រកបដោយ​ធម៌​នេះ​ ​មាន៥យ៉ាង​។​ ​៥យ៉ាង​ ​គឺ​អ្វីខ្លះ​។​ ​គឺ​ភិក្ខុ​ប្រាប់​សេចក្តី​យល់ឃើញ​ ​ដោយ​មិន​មាន​អាបត្តិ១​ ​ប្រាប់​សេចក្តី​យល់ឃើញ​ ​ដោយ​អាបត្តិ​ ​មិនមែន​ជា​ទេសនាគាមិនី១​ ​ប្រាប់​សេចក្តី​យល់ឃើញ​ ​ដោយ​អាបត្តិ​ ​ដែល​សំដែង​ហើយ១​ ​ប្រាប់​សេចក្តី​យល់ឃើញ​ជាមួយនឹង​ភិក្ខុ៤រូប​ ​ឬ៥រូប​(​១​)​១​ ​ប្រាប់​សេចក្តី​យល់ឃើញ​ដោយ​គិតតែ​ក្នុងចិត្ត​ ​(​សំដែង​អាបត្តិ​ដោយ​មិន​បញ្ចេញ​វចីភេទ​)​១​។​ ​ម្នាល​ឧបាលិ​
​(​១​)​ ​អដ្ឋកថា​ថា​ ​ដូច​ភិក្ខុ៤រូប​ ​ឬ៥រូប​ ​សុទ្ធ​ជា​អ្នកធ្វើ​ឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​នូវ​អាបត្តិ​ដូចគ្នា​ ​ហើយក៏​សំដែង​ទាំង៤រូប​ ​ឬ៥រូប​នោះ​ ​ក្នុង​វេលា​មួយ​ជាមួយគ្នា​តែម្តង​មិនបានទេ​។​ ​ដីកា​ថា​ ​បើ​ភិក្ខុ​ត្រឹម​ពីរ​រូប​ ​ឬ៣រូប​ ​សំដែង​ជាមួយគ្នា​បាន​ ​តែ​ច្រើនជាង​នេះ​មិនបាន​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៧៨ | បន្ទាប់
ID: 636804092131778242
ទៅកាន់ទំព័រ៖