ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៣

សមុដ្ឋាន​


 [​៣១៣​]​ ​អាបត្តិ​ដែល​ភិក្ខុ​មិន​មានចិត្ត​គិត​ ​ហើយ​ត្រូវ​ ​មានចិត្ត​គិត​ ​ហើយ​ចេញ​ចាក​អាបត្តិ​ក៏​មាន​ ​អាបត្តិ​ដែល​ភិក្ខុ​មានចិត្ត​គិត​ ​ហើយ​ត្រូវ​ ​មិន​មានចិត្ត​គិត​ ​ហើយ​ចេញ​ចាក​អាបត្តិ​នោះ​ក៏​មាន​ ​អាបត្តិ​ដែល​ភិក្ខុ​មិន​មានចិត្ត​គិត​ ​ហើយ​ត្រូវ​ ​មិន​មានចិត្ត​គិត​ ​ហើយ​ចេញ​ចាក​អាបត្តិ​នោះ​ក៏​មាន​ ​អាបត្តិ​ដែល​ភិក្ខុ​មានចិត្ត​គិត​ ​ហើយ​ត្រូវ​ ​មានចិត្ត​គិត​ ​ហើយ​ចេញ​ចាក​អាបត្តិ​នោះ​ក៏​មាន​។​ ​អាបត្តិ​ដែល​ភិក្ខុ​មាន​កុសល​ចិត្ត​ ​ហើយ​ត្រូវ​ ​មាន​កុសល​ចិត្ត​ ​ហើយ​ចេញ​ចាក​អាបត្តិ​នោះ​ក៏​មាន​ ​អាបត្តិ​ដែល​ភិក្ខុ​មាន​កុសល​ចិត្ត​ ​ហើយ​ត្រូវ​ ​មាន​អកុសលចិត្ត​ ​ហើយ​ចេញ​ចាក​អាបត្តិ​នោះ​ក៏​មាន​ ​អាបត្តិ​ដែល​ភិក្ខុ​មាន​កុសល​ចិត្ត​ ​ហើយ​ត្រូវ​ ​មាន​អព្យាកត​ចិត្ត​ ​ហើយ​ចេញ​ចាក​អាបត្តិ​នោះ​ក៏​មាន​ ​អាបត្តិ​ដែល​ភិក្ខុ​មាន​អកុសលចិត្ត​ ​ហើយ​ត្រូវ​ ​មាន​កុសល​ចិត្ត​ ​ហើយ​ចេញ​ចាក​អាបត្តិ​នោះ​ក៏​មាន​ ​អាបត្តិ​ដែល​ភិក្ខុ​មាន​អកុសលចិត្ត​ ​ហើយ​ត្រូវ​ ​មាន​អកុសលចិត្ត​ ​ហើយ​ចេញ​ចាក​អាបត្តិ​នោះ​ក៏​មាន​ ​អាបត្តិ​ដែល​ភិក្ខុ​មាន​អកុសលចិត្ត​ ​ហើយ​ត្រូវ​ ​មាន​អព្យាកត​ចិត្ត​ ​ហើយ​ចេញ​ចាក​អាបត្តិ​នោះ​ក៏​មាន​។​ ​អាបត្តិ​ដែល​ភិក្ខុ​មាន​អព្យាកត​ចិត្ត​ ​ហើយ​ត្រូវ​ ​មាន​កុសល​ចិត្ត​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៦១ | បន្ទាប់
ID: 636804155802550002
ទៅកាន់ទំព័រ៖