ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៣

[​៣៩០​]​ ​សិក្ខាបទ​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​ព្រះពុទ្ធ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ទ្រង់​ពណ៌នា​ទុក​ថា​ ​សង្ឃាទិសេស៤សិក្ខាបទ​ ​ភិក្ខុនី​ត្រូវអាបត្តិ​ទាំងអស់​នោះ​ ​ដោយ​ប្រយោគ​តែមួយ​(​១​)​ ​ប្រស្នា​នេះ​ ​ពួក​លោកអ្នក​ឈ្លាសវៃ​ ​បាន​គិត​មក​ហើយ​។​
​[​៣៩១​]​ ​ភិក្ខុនី​ពីរ​រូប​ ​បាន​ឧបសម្បទា​ក្នុង​ទី​ជាមួយគ្នា​ ​ភិក្ខុ​ទទួល​ចីវរ​អំពី​ដៃ​នៃ​ភិក្ខុនី​ទាំងពីរ​រូប​ ​ត្រូវ​អាប​ត្តិ​ផ្សេង​ៗ​គ្នា​(​២​)​ ​ប្រស្នា​នេះ​ ​ពួក​លោកអ្នក​ឈ្លាសវៃ​ ​បាន​គិត​មក​ហើយ​។​

​(​១​)​ ​អដ្ឋកថា​ ​ថា​ ​ភិក្ខុនី​មួយ​រូប​ ​ចេញពី​ស្រុក​របស់​ខ្លួន​ ​ក្នុង​បច្ចូសសម័យ​ ​គ្រាន់តែ​ដល់ទៅ​ត្រើយ​ស្ទឹង​ ​អរុណ​ក៏​រះ​ឡើង​ ​ភិក្ខុនី​នោះ​ ​ត្រូវអាបត្តិ៤គឺ​ ​១ត្រូវ​ព្រោះ​នៅ​ប្រាសចាក​រាត្រី​ ​២ត្រូវ​ព្រោះ​ទៅកាន់​ចន្លោះ​ស្រុក​ ​៣ត្រូវ​ព្រោះ​ឆ្លងស្ទឹង​ ​៤ត្រូវ​ព្រោះ​នៅ​ប្រាសចាក​គណៈ​ ​ទាំង៤នេះ​ ​ត្រូវ​ដោយ​ប្រយោគ​តែ១​។​ ​(​២​)​ ​ភិក្ខុ​ទទួល​ចីវរ​ ​អំពី​ដៃ​ភិក្ខុនី​ ​ដែល​បាន​ឧបសម្បទា​តែ​ខាង​សំណាក់​ភិក្ខុ​ ​ត្រូវ​បាចិត្តិយៈ​ ​ទទួល​ចីវរ​អំពី​ដៃ​ភិក្ខុនី​ ​ដែល​បាន​ឧបសម្បទា​តែ​ខាង​សំណាក់​ភិក្ខុនី​ ​ត្រូវ​ទុក្កដ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៤០៤ | បន្ទាប់
ID: 636804172549057848
ទៅកាន់ទំព័រ៖