ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៣

[​៤០៦​]​ ​ចីវរ​ភិក្ខុ​បាន​អធិដ្ឋាន​ ​បាន​ជ្រលក់​ដោយ​គ្រឿង​ជ្រលក់​ ​បាន​ធ្វើពិន្ទុ​កប្បៈ​ ​ត្រឹមត្រូវ​ហើយ​ ​តែ​ភិក្ខុ​នោះ​ប្រើប្រាស់​ ​ត្រូវអាបត្តិ​^(​១​)​ ​ប្រស្នា​នេះ​ ​ពួក​លោកអ្នក​ឈ្លាសវៃ​ ​បាន​គិត​មក​ហើយ​។​
​[​៤០៧​]​ ​កាលបើ​ព្រះអាទិត្យ​អស្តង្គត​ហើយ​ ​ភិក្ខុ​ឆាន់​សាច់​ ​ភិក្ខុ​នោះ​មិនមែន​ជា​ភិក្ខុ​ឆ្កួត​ ​ទាំង​មិនមែន​ជា​ភិក្ខុ​មានចិត្ត​រវើរវាយ​ ​ទាំង​មិនមែន​ជា​ភិក្ខុ​មាន​វេទនា​គ្រប​សង្កត់​ ​តែ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិន​ត្រូវអាបត្តិ​^(​២​)​ ​ទាំង​ធម៌​នោះ​សោត​ ​ក៏​ព្រះ​សុគត​ ​ទ្រង់​បាន​សំដែង​ហើយ​ ​ប្រស្នា​នេះ​ ​ពួក​លោកអ្នក​ឈ្លាសវៃ​ ​បាន​គិត​មក​ហើយ​។​
​[​៤០៨​]​ ​ភិក្ខុ​នោះ​មិន​មានតម្រេក​ ​មិន​មាន​ថេយ្យ​ចិត្ត​ ​ទាំង​មិនបាន​គិត​ ​ដើម្បី​សម្លាប់​អ្នកដទៃ​ ​កាល​ភិក្ខុ​នោះ​ឲ្យ​ស្លាក​ ​រមែង​ដាច់​ចាក​ភិក្ខុភាវៈ​^(​៣​)​ ​ភិក្ខុ​អ្នកទទួល​ស្លាក​ ​ត្រូវ​ថុល្លច្ច័យ​^{(​៤​)​} ​ប្រស្នា​នេះ​ ​ពួក​លោកអ្នក​ឈ្លាសវៃ​ ​បាន​គិត​មក​ហើយ​។​