ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៣

សំឡឹង​មើលក្នុង​ទី​ដែល​គួរ​សំឡឹង​មើល​ ​ភិក្ខុ​សំឡឹង​មើលក្នុង​ទី​ដែល​គួរ​សំឡឹង​មើល​ ​ដោយ​អាការ​យ៉ាងនេះ​។​
 [​១៩៤​]​ ​សួរ​ថា​ ​ភិ​ក្ខុញុំាង​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ឲ្យ​ជ្រះថ្លា​ក្នុង​ទី​ដែល​គួរ​ជ្រះថ្លា​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ឆ្លើយ​ថា​ ​ភិក្ខុ​កាល​សំដែង​នូវ​សភាវៈ​មិនមែន​ធម៌​ ​ថា​មិនមែន​ធម៌​ ​ឈ្មោះថា​ ​ញុំាង​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ឲ្យ​ជ្រះថ្លា​ក្នុង​ទី​ដែល​គួរ​ជ្រះថ្លា​ ​កាល​សំដែង​នូវ​ធម៌​ ​ថា​ជា​ធម៌​ ​ឈ្មោះថា​ ​ញុំាង​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ឲ្យ​ជ្រះថ្លា​ ​ក្នុង​ទី​ដែល​គួរ​ជ្រះថ្លា​។​បេ​។​ ​កាល​សំដែង​នូវ​ទុ​ដ្ឋុ​ល្លា​បត្តិ​ ​ថា​ជា​ទុ​ដ្ឋុ​ល្លា​បត្តិ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ញុំាង​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ឲ្យ​ជ្រះថ្លា​ ​ក្នុង​ទី​ដែល​គួរ​ជ្រះថ្លា​ ​កាល​សំដែង​នូវ​អ​ទុ​ដ្ឋុ​ល្លា​បត្តិ​ ​ថា​ជា​អ​ទុ​ដ្ឋុ​ល្លា​បត្តិ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ញុំាង​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ឲ្យ​ជ្រះថ្លា​ក្នុង​ទី​ដែល​គួរ​ជ្រះថ្លា​ ​ភិ​ក្ខុញុំាង​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ឲ្យ​ជ្រះថ្លា​ ​ក្នុង​ទី​ដែល​គួរ​ជ្រះថ្លា​ ​ដោយ​អាការ​យ៉ាងនេះ​។​
 [​១៩៥​]​ ​សួរ​ថា​ ​ភិក្ខុ​មើលងាយ​នូវ​ពួក​ភិក្ខុ​ដទៃ​ ​ដោយ​គិតថា​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​បក្ខពួក​ហើយ​ ​តើ​ដូ​ម្តេច​។​ ​ឆ្លើយ​ថា​ ​ភិក្ខុ​ពួក​មួយ​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ជា​អ្នក​បាន​បក្ខពួក​ ​បាន​បរិវារ​ ​មាន​បក្ខពួក​ ​មាន​ញាតិ​ ​ហើយ​មើលងាយ​បុគ្គល​នោះ​ថា​ ​បុគ្គល​នេះ​ ​មិនបាន​បក្ខពួក​ ​មិនបាន​បរិវារ​ ​គ្មាន​បក្ខពួក​ ​គ្មាន​ញាតិ​ទេ​ ​ក៏​សំដែង​នូវ​សភាវៈ​មិនមែន​ធម៌​ ​ថា​ជា​ធម៌​ ​សំដែង​នូវ​ធម៌​ ​ថា​មិនមែន​ធម៌​។​បេ​។​ ​សំដែង​នូវ​ទុ​ដ្ឋុ​ល្លា​បត្តិ​ ​ថា​ជា​អ​ទុ​ដ្ឋុ​ល្លា​បត្តិ​
ថយ | ទំព័រទី ២១៥ | បន្ទាប់
ID: 636804069195376355
ទៅកាន់ទំព័រ៖