ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៣

ត្រូវ​ទុក្កដ​ ​លោក​រង្កៀស​ថា​ ​ភិក្ខុ​នេះ​ត្រូវ​ទុព្ភាសិត​ ​លោក​រង្កៀស​ ​ព្រោះ​ឮ​ពាក្យ​ភិក្ខុ​ ​លោក​រង្កៀស​ ​ព្រោះ​ឮ​ពាក្យ​ភិក្ខុនី​ ​លោក​រង្កៀស​ ​ព្រោះ​ឮ​ពាក្យ​សិក្ខមានា​ ​លោក​រង្កៀស​ ​ព្រោះ​ឮ​ពាក្យ​សាមណេរ​ ​លោក​រង្កៀស​ ​ព្រោះ​ឮ​ពាក្យ​សាមណេរី​ ​លោក​រង្កៀស​ ​ព្រោះ​ឮ​ពាក្យ​ឧបាសក​ ​លោក​រង្កៀស​ ​ព្រោះ​ឮ​ពាក្យ​ឧបាសិកា​ ​លោក​រង្កៀស​ ​ព្រោះ​ឮ​ព្រះបន្ទូល​នៃ​ពួក​ស្តេច​ ​លោក​រង្កៀស​ ​ព្រោះ​ឮ​ពាក្យ​ ​នៃ​ពួក​មហាមាត្រ​របស់​ស្តេច​ ​លោក​រង្កៀស​ ​ព្រោះ​ឮ​ពាក្យ​នៃ​ពួក​តិរ្ថិយ​ ​ឬ​លោក​រង្កៀស​ ​ព្រោះ​ឮ​ពាក្យ​ពួក​សាវ័ក​នៃ​តិរ្ថិយ​។​ ​
​[​២០០​]​ ​ហេតុ​ដែល​អ្នកចោទ​បានឃើញ​ ​សម​ដោយហេតុ​ដែល​បានឃើញ​មែន​ ​វិន័យធរ​គប្បី​ប្រៀបធៀប​នូវ​ហេតុ​ដែល​អ្នកចោទ​បានឃើញ​ ​ដោយហេតុ​ដែល​បានឃើញ​ ​(​នោះ​)​ ​ភិក្ខុ​អ្នកជាប់ចោទ​មិនទាន់​ដល់​ ​(​បារាជិក​)​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុ​ ​ដែល​អ្នកចោទ​បានឃើញ​នៅឡើយ​ទេ​ ​ឈ្មោះថា​ ​អ្នកចោទ​មាន​សេចក្តី​រង្កៀស​មិន​បរិសុទ្ធ​ ​(​រង្កៀស​គ្មាន​មូល​)​ ​វិន័យធរ​ ​គប្បី​វិនិច្ឆ័យ​តាម​ពាក្យ​ប្តេជ្ញា​របស់​បុគ្គល​ ​គឺ​ភិក្ខុ​ជា​អ្នកជាប់ចោទ​នោះ​ ​ហើយ​ធ្វើ​បវារណា​ជាមួយនឹង​ភិក្ខុ​នោះ​ចុះ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២២១ | បន្ទាប់
ID: 636804071105565612
ទៅកាន់ទំព័រ៖