ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៣

[​៤១២​]​ ​ឧបសម្បន្ន​ ​មិន​សេព​មេថុន​នឹង​ស្រី៣ពួក​នោះ​ ​និង​បុរស៣ពួក​ ​មួយទៀត​ ​មិន​សេព​មេថុន​នឹង​អនរិយជន​ ​គឺ​ឧភតោព្យញ្ជនក៣ពួក​ ​និង​បណ្ឌក៣ពួក​ ​មួយទៀត​ ​មិនបាន​ប្រព្រឹត្ត​មេថុន​ក្នុង​ព្យញ្ជនៈ​ ​គឺ​ដោយអំណាច​នៃ​អនុលោម​បារាជិក​សោះ​ឡើយ​ ​តែ​ឧបសម្បន្ន​នោះ​ ​ត្រូវ​ឆេ​ជ្ជ​វត្ថុ​ ​ព្រោះ​មេថុនធម្ម​ជា​បច្ច័យ​^(​១​)​ ​ប្រស្នា​នេះ​ ​ពួក​លោកអ្នក​ឈ្លាសវៃ​ ​បាន​គិត​មក​ហើយ​។​
​[​៤១៣​]​ ​ភិក្ខុ​សូម​ចីវរ​នឹង​មាតា​ ​តែ​មិនមែន​ជា​ចីវរ​ ​ដែល​មាតា​បង្អោន​ទៅ​ដើម្បី​សង្ឃ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ត្រូវអាបត្តិ​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​^(​២​)​ ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​មិន​ត្រូវអាបត្តិ​ ​ព្រោះ​សូម​ចីវរ​នឹង​ពួក​ញាតិ​ ​ប្រស្នា​នេះ​ ​ពួក​លោកអ្នក​ឈ្លាសវៃ​ ​បាន​គិត​មក​ហើយ​។​
​[​៤១៤​]​ ​បុគ្គល​ក្រោធ​ខឹង​ ​ហើយ​ត្រឡប់ទៅ​ជា​ត្រេកអរ​វិញ^{​(​៣​)}​ ​បុគ្គល​ក្រោធ​ខឹង​ហើយ​ ​គួរ​នឹង​តិះដៀល^{​(​៤​)​} ​បុគ្គល​ក្រោធ​ខឹង​ហើយ​ ​គួរ​នឹង​សរសើរ​ ​ដោយ​ធម៌​ណា​ ​ធម៌​នោះ​ ​តើ​ឈ្មោះ​ដូចម្តេច​ ​ប្រស្នា​នេះ​ ​ពួក​លោកអ្នក​ឈ្លាសវៃ​ ​បាន​គិត​មក​ហើយ​។​