ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៤

ដទៃ​ឲ្យ​សម្លាប់​ ​កាត់​ ​(​នូវ​អវយវៈ​ ​មានដៃ​ជាដើម​)​ ​ដោយខ្លួនឯង​ ​ឬ​ប្រើ​អ្នកដទៃ​ឲ្យ​កាត់​ ​បៀតបៀន​គេ​ដោយខ្លួនឯង​ ​ឬ​ប្រើ​អ្នកដទៃ​ឲ្យ​បៀតបៀន​ ​បាប​ដែល​មានអំពើ​នោះ​ជាហេតុ​ ​មិន​មាន​ ​(​ដល់​បុគ្គល​អ្នកធ្វើ​នោះ​)​ទេ​ ​អំពើបាប​ ​ក៏​មិន​ឲ្យផល​ ​(​ដល់​បុគ្គល​នោះ​ឡើយ​)​ ​ទោះបី​បុគ្គល​ឆ្លង​ទៅកាន់​ត្រើយ​ខាងឆ្វេង​នៃ​ទន្លេ​គង្គា​ ​ហើយ​ឲ្យ​ទាន​ដោយខ្លួនឯង​ ​ឬ​ប្រើ​អ្នកដទៃ​ឲ្យ​ឲ្យ​ ​បូជា​ដោយខ្លួនឯង​ ​ឬ​ប្រើ​អ្នកដទៃ​ឲ្យ​បូជា​ ​បុណ្យ​ដែល​មានអំពើ​នោះ​ជាហេតុ​ ​មិន​មាន​ ​(​ដល់​បុគ្គល​អ្នកធ្វើ​នោះ​)​ទេ​ ​អំពើ​បុណ្យ​មិន​ឲ្យផល​ ​(​ដល់​បុគ្គល​នោះ​ឡើយ​)​ ​បុគ្គល​ធ្វើកុសល​ដោយ​ឲ្យ​ទាន​ ​ដោយ​ទូន្មាន​នូវ​ឥន្ទ្រិយ​ ​ដោយ​សង្រួមកាយ​វាចា​ ​ដោយ​ពោល​ពាក្យសច្ចៈ​ ​បុណ្យ​ដែល​មានអំពើ​នោះ​ជាហេតុ​ ​មិន​មាន​ ​(​ដល់​បុគ្គល​អ្នកធ្វើ​នោះ​)​ទេ​ ​អំពើ​បុណ្យ​ ​មិន​ឲ្យផល​ ​(​ដល់​បុគ្គល​នោះ​ឡើយ​)​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​គ្រូ​ឈ្មោះ​បូរណ​កស្សប​ ​កាលដែល​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​សួររក​ផល​សមណប្បដិបត្តិ​ ​ដែល​ឃើញច្បាស់​ ​ដោយខ្លួនឯង​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះហើយ​ ​ក៏​បែរជា​ដោះស្រាយ​ ​ដោយ​អកិរិយវាទ​ ​(​ពោល​ឃាត់​អំពើ​បុណ្យ​បាប​)​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ប្រៀប​ដូច​បុគ្គល​ដែលគេ​សួរ​ពីដើម​ស្វាយ​ ​បែរជា​ប្រាប់​នូវ​ដើម​ខ្នុរសម្ល​វិញ​ ​ឬ​គេ​សួរ​ពីដើម​ខ្នុរសម្ល​ ​បែរជា​ប្រាប់​នូវ​ដើម​ស្វាយ​វិញ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​គ្រូ​ឈ្មោះ​បូរណ​កស្សប​ ​កាលដែល​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​សួររក​ផល​សមណប្បដិបត្តិ​ ​ដែល​
ថយ | ទំព័រទី ១២៨ | បន្ទាប់
ID: 636809405766668867
ទៅកាន់ទំព័រ៖