ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៤

ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​គ្រូ​ឈ្មោះ​មក្ខ​លិ​គោ​សាល​ ​កាល​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​សួររក​ផល​នៃ​សមណប្បដិបត្តិ​ ​ដែល​ឃើញច្បាស់​ ​ដោយខ្លួនឯង​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះហើយ​ ​ក៏​បែរជា​ដោះស្រាយ​ ​នូវ​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ​នៃ​សំសារ​ទៅវិញ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ប្រៀប​ដូច​បុគ្គល​ដែលគេ​សួរ​ពីដើម​ស្វាយ​ ​ក៏​បែរជា​ប្រាប់​នូវ​ដើម​ខ្នុរសម្ល​វិញ​ ​ឬ​គេ​សួរ​ពីដើម​ខ្នុរសម្ល​ ​បែរជា​ប្រាប់​នូវ​ដើម​ស្វាយ​វិញ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​គ្រូ​ឈ្មោះ​មក្ខ​លិ​គោ​សាល​ ​កាលដែល​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​សួររក​ផល​នៃ​សមណប្បដិបត្តិ​ ​ដែល​ឃើញច្បាស់​ ​ដោយខ្លួនឯង​ហើយ​ ​បែរជា​ដោះស្រាយ​ ​នូវ​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ​ ​នៃ​សំសារ​ទៅវិញ​ ​ដូច្នោះឯង​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​មាន​សេចក្តី​រិះគិត​ដូច្នេះ​ថា​ ​បុគ្គល​ប្រហែល​អញ​ ​មិនសមបើ​ទៅរាប់​អាន​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ ​អ្នក​នៅ​អាស្រ័យ​ក្នុង​ដែន​ ​ដែល​ជា​បុគ្គល​គួរ​បៀតបៀន​សោះ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​មិនបាន​ត្រេកអរ​ ​មិនបាន​ឃាត់​ហាម​ ​នូវ​ភាសិត​របស់​គ្រូ​ឈ្មោះ​មក្ខ​លិ​គោ​សាល​ឡើយ​ ​លុះ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​មិនបាន​ត្រេកអរ​ ​មិនបាន​ឃាត់​ហាម​ ​ក៏​មាន​សេចក្តី​តូចចិត្ត​ ​តែ​មិនបាន​បញ្ចេញវាចា​ ​សំដែង​នូវ​សេចក្តី​តូចចិត្ត​ ​មិនបាន​កាន់​តាម​ ​មិនបាន​យកចិត្ត​ទុកដាក់​នឹង​វាចា​នោះ​ទេ​ ​ហើយក៏​ក្រោក​ចាក​អាសនៈ​ ​ចៀសចេញ​ទៅ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៤ | បន្ទាប់
ID: 636809408177256745
ទៅកាន់ទំព័រ៖