ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៤

មហារាជ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​សូម​ព្រះរាជ​តេជះ​តម្កល់​លើ​ត្បូង​ ​បពិត្រ​ព្រះ​សម្មតិទេព​ ​សូម​ព្រះអង្គ​ជ្រាប​ ​បុរស​ដែល​ជា​ខ្ញុំបម្រើ​ ​អ្នកធ្វើ​រាជការ​របស់​ព្រះអង្គ​ ​ជា​អ្នក​ក្រោក​ឡើង​មុន​ ​ដេក​ក្រោយ​ ​ជា​អ្នកទទួល​ស្តាប់​ពាក្យ​ ​ក្នុង​កិច្ចការ​នីមួយ​ ​ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​ធ្វើ​នូវ​អំពើ​ជាទី​គាប់ចិត្ត​ ​ជា​អ្នកពោល​នូវ​ពាក្យជា​ទីស្រឡាញ់​ ​ជា​អ្នកបង្ហាញ​មុខ​ ​(​ម្ចាស់​)​ ​បពិត្រ​ព្រះ​សម្មតិទេព​ ​បុរស​នោះ​កោរសក់​ ​និង​ពុកមាត់​ ​ពុកចង្កា​ ​ស្លៀកដណ្តប់​សំពត់​កា​សាយៈ​ទាំងឡាយ​ ​ចេញ​ចាក​ផ្ទះ​ ​ហើយ​ចូល​ទៅកាន់​ផ្នួស​ ​លុះ​បុរស​នោះ​ ​បាន​បួស​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ក៏​សង្រួមកាយ​ ​សង្រួម​វាចា​ ​សង្រួមចិត្ត​ ​គ្រប់​ឥរិយាបថ​ ​សន្តោស​ដោយ​គ្រឿង​បរិភោគ​ ​និង​គ្រឿង​ស្លៀកដណ្តប់​ដ៏​ឧត្តម​ ​ត្រេកអរ​ចំពោះ​ទីស្ងាត់​។​ ​ចុះ​មហារាជ​ ​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អើ​ ​បុរស​នោះ​ត្រូវ​ចូល​មក​ ​(​នៅក្នុង​សំណាក់​)​ ​អញ​វិញ​ ​ត្រូវ​មក​ធ្វើជា​ខ្ញុំបម្រើ​អញ​ ​អ្នកធ្វើ​រាជការ​ ​ជា​អ្នក​ក្រោក​ឡើង​មុន​ ​ដេក​ក្រោយ​ ​ជា​អ្នកទទួល​ស្តាប់​ពាក្យ​ ​ក្នុង​កិច្ចការ​នីមួយ​ ​ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​ធ្វើ​នូវ​អំពើ​ជាទី​គាប់ចិត្ត​ ​ជា​អ្នកពោល​នូវ​ពាក្យជា​ទីស្រឡាញ់​ ​ជា​អ្នកបង្ហាញ​មុខ​ ​(​ម្ចាស់​)​ ​ដូច្នេះ​ដែរ​ឬ​។​ ​ព្រះរាជា​ក្រាបបង្គំទូល​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ហេតុ​នោះ​ ​មិនមែន​ដូច្នោះ​ទេ​ ​តាមពិត​ ​យើងខ្ញុំ​ទាំងឡាយ​ ​គួរតែ​ថ្វាយបង្គំ​បុគ្គល​នោះ​ផង​ ​គួរតែ​ក្រោក​ទទួល​បុគ្គល​នោះ​ផង​ ​គួរតែ​និមន្ត​
ថយ | ទំព័រទី ១៥០ | បន្ទាប់
ID: 636809413695142350
ទៅកាន់ទំព័រ៖