ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៤

សោ​ណ​ទណ្ឌ​សូត្រ​ ​ទី៤​

​ ​[​១៧៨​]​ ​(​សូត្រ​នេះ​)​ ​ខ្ញុំ​បាន​ស្តាប់​មក​យ៉ាងនេះ​។​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ពុទ្ធដំណើរ​ទៅកាន់​ចារិក​ ​ក្នុង​អង្គ​ជនបទ​ ​ព្រមដោយ​ភិក្ខុសង្ឃ​ច្រើន​ ​ចំនួន៥០០រូប​ ​បាន​ស្តេច​ទៅដល់​ក្រុង​ចម្បា^{​(​១​)}​ ​។​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​គង់​ទៀប​ឆ្នេរ​នៃ​ស្រះ​បោក្ខរណី​ ​ឈ្មោះ​គ​គ្គ​រា^{​(​២​)}​ ​ជិត​ក្រុង​ចម្បា​នោះ​។​ ​
​ [​១៧៩​]​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​សោ​ណ​ទណ្ឌ​ព្រាហ្មណ៍​អាស្រ័យ​នៅក្នុង​ក្រុង​ចម្បា​ ​ដែល​ជា​ក្រុង​កុះករ​ ​ដោយ​មនុស្សសត្វ​ ​បរិបូណ៌​ដោយ​ស្មៅ​ ​ឈើ​ ​និង​ទឹក​ ​ព្រមទាំង​ធញ្ញជាតិ​ ​ជា​ព្រះរាជទ្រព្យ​ ​ដែល​ព្រះបាទ​មា​គ​ធ​សេនិយ​ពិម្ពិសារ​ ​ទ្រង់ប្រទាន​ ​ជា​រាជ​រង្វាន់​ដ៏​ប្រសើរ​។​ ​ព្រាហ្មណ៍​ ​និង​គហបតិ​ទាំងឡាយ​អ្នកក្រុង​ចម្បា​ ​បានឮ​ថា​ ​ព្រះសមណគោតម​ ​ជា​សក្យ​បុត្រ​ ​ចេញ​ចាក​សក្យត្រកូល​ ​ទៅ​ទ្រង់ព្រះ​ផ្នួស​ហើយ​ ​ទ្រង់​ពុទ្ធដំណើរ​មកកាន់​ចារិក​ក្នុង​ដែន​អង្គៈ​ ​ព្រមដោយ​ភិក្ខុសង្ឃ​ច្រើន​ ​ចំនួន៥០០រូប​ ​ទ្រង់​ពុទ្ធដំណើរ​ ​

---

ID: 636809460087345832

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០ ២៣១ ២៣២ ២៣៣ ២៣៤ ២៣៥ ២៣៦ ២៣៧ ២៣៨ ២៣៩ ២៤០ ២៤១ ២៤២ ២៤៣ ២៤៤ ២៤៥ ២៤៦ ២៤៧ ២៤៨ ២៤៩ ២៥០ ២៥១ ២៥២ ២៥៣ ២៥៤ ២៥៥ ២៥៦ ២៥៧ ២៥៨ ២៥៩ ២៦០ ២៦១ ២៦២ ២៦៣ ២៦៤ ២៦៥ ២៦៦ ២៦៧ ២៦៨ ២៦៩ ២៧០ ២៧១ ២៧២ ២៧៣ ២៧៤ ២៧៥ ២៧៦ ២៧៧ ២៧៨ ២៧៩ ២៨០ ២៨១ ២៨២ ២៨៣ ២៨៤ ២៨៥ ២៨៦ ២៨៧ ២៨៨ ២៨៩ ២៩០ ២៩១ ២៩២ ២៩៣ ២៩៤ ២៩៥ ២៩៦ ២៩៧ ២៩៨ ២៩៩ ៣០០