ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៤

 [​១៩០​]​ ​កាលដែល​សោ​ណ​ទណ្ឌ​ព្រាហ្មណ៍​ពោល​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ពួក​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងនោះ​ ​ក៏បាន​និយាយ​នឹង​សោ​ណ​ទណ្ឌ​ព្រាហ្មណ៍​ដូច្នេះ​ថា​ ​សោ​ណ​ទណ្ឌ​ដ៏​ចំរើន​ ​កុំ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ ​សោ​ណ​ទណ្ឌ​ដ៏​ចំរើន​ ​កុំ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ឡើយ​ ​សោ​ណ​ទណ្ឌ​ដ៏​ចំរើន​ ​និយាយបង្អាប់​សម្បុរ​ ​និយាយបង្អាប់​មន្ត​ ​និយាយបង្អាប់​ជាតិ​ ​សោ​ណ​ទណ្ឌ​ដ៏​ចំរើន​ ​បណ្តោយ​តាម​វាទៈ​របស់​ព្រះសមណគោតម​ ​ដោយ​ចំណែក​មួយ​ហើយ​តើ​។​ ​គ្រានោះ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​នឹង​ពួក​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងនោះ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បើ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ជា​ព្រាហ្មណ៍​ ​មាន​សេចក្តី​យល់ឃើញ​ថា​ ​សោ​ណ​ទណ្ឌ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ជា​មនុស្ស​ចេះដឹង​តិច​ផង​ ​សោ​ណ​ទណ្ឌ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ពោល​ពាក្យ​មិន​ពីរោះ​ផង​ ​សោ​ណ​ទណ្ឌ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ជា​អ្នក​ឥត​ប្រាជ្ញា​ផង​ ​សោ​ណ​ទណ្ឌ​ព្រាហ្មណ៍​ ​មិន​ល្មម​នឹង​និយាយ​ឆ្លើយឆ្លង​ពាក្យ​នេះ​ ​ជាមួយនឹង​ព្រះសមណគោតម​បាន​ផង​ ​សោ​ណ​ទណ្ឌ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ចូរ​ឈប់​ចុះ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​និយាយ​ឆ្លើយឆ្លង​ជាមួយនឹង​តថាគត​វិញ​ ​តែបើ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ជា​ព្រាហ្មណ៍​ ​មាន​សេចក្តី​យល់ឃើញ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​សោ​ណ​ទណ្ឌ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ជា​មនុស្ស​ចេះដឹង​ច្រើន​ផង​ ​សោ​ណ​ទណ្ឌ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ពោល​ពាក្យពីរោះ​ផង
ថយ | ទំព័រទី ២៩០ | បន្ទាប់
ID: 636809467750634147
ទៅកាន់ទំព័រ៖