ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៤

ភិក្ខុ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​កិច្ច​ដទៃ​ក្រៅអំពី​នេះ​ ​មិន​មាន​ទេ​។​ ​នេះឯង​ ​(​ជា​សេចក្តី​អធិប្បាយ​)​ ​នៃ​ប្រាជ្ញា​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​។​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​នេះឯង​ដែល​ហៅថា​ ​ប្រាជ្ញា​នោះ​។​
 [​១៩៦​]​ ​កាលបើ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​សោ​ណ​ទណ្ឌ​ព្រាហ្មណ៍​ ​បាន​ក្រាបបង្គំទូល​ ​ចំពោះ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ពីរោះ​ណាស់​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ពីរោះ​ណាស់​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ធម៌​ដែល​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ទ្រង់​សំដែង​ ​ដោយ​អនេកបរិយាយ​ ​(​នេះ​)​ ​គួរនា​ដូចជា​មនុស្ស​ផ្ងារ​វត្ថុ​ដែល​ផ្កាប់​ ​ឬ​បើក​បង្ហាញ​វត្ថុ​ដែល​កំបាំង​ ​ឬក៏​ប្រាប់ផ្លូវ​ ​ដល់​អ្នក​វង្វេងទិស​ ​ពុំ​នោះ​សោត​ ​ដូចជា​មនុស្ស​ ​កាន់​ប្រទីប​ ​ទ្រោល​បំភ្លឺ​ក្នុង​ទី​ងងឹត​ ​ដោយ​គិតថា​ ​មនុស្ស​ដែល​មាន​ភ្នែក​ ​(​ភ្លឺ​)​ ​មើលឃើញ​នូវ​រូប​ទាំងឡាយ​បាន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​សូម​ដល់​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ផង​ ​ព្រះធម៌​ផង​ ​ព្រះភិក្ខុ​សង្ឃ​ផង​ ​ជាស​រណៈ​ ​សូម​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ជ្រាប​ថា​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ជា​ឧបាសក​ ​ដល់​សរណគមន៍​ ​ស្មើដោយ​ជីវិត​ ​ចាប់​ដើម​អំពី​ថ្ងៃនេះ​ទៅ​ ​មួយទៀត​ ​សូម​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ព្រមទាំង​ភិក្ខុសង្ឃ​ ​ទ្រង់​ទទួល​ចង្ហាន់​របស់ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ក្នុង​ថ្ងៃស្អែក​។​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ទទួល​និមន្ត​ ​ដោយ​តុណ្ហីភាព​។​ ​លុះ​សោ​ណ​ទណ្ឌ​ព្រាហ្មណ៍​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៩៧ | បន្ទាប់
ID: 636809469855564542
ទៅកាន់ទំព័រ៖