ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៤

ខាងមុខ​អំពី​សេចក្តី​ស្លាប់​ទៅ​ ​មិនកើត​ទៀត​ឡើយ​ ​នែអ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្លួននេះ​ ​ឈ្មោះថា​ជាស​ភាវៈ​ដាច់​សូន្យ​ដោយពិត​ ​ព្រោះ​ហេតុ​មាន​ប្រមាណ​ប៉ុណ្ណេះ​ឯង​។​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ពួក​មួយ​ ​បញ្ញត្ត​នូវ​ការ​ដាច់​សូន្យ​ ​នូវ​សេចក្តី​វិនាស​ ​នូវ​សេចក្តី​មិនកើត​ទៀត​ ​នៃ​សត្វ​ដែល​មាននៅ​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​ឯង​។​ ​មាន​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ក្រៅអំពី​បុគ្គល​ពួក​នោះ​ ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​អ្នក​និយាយ​ថា​ខ្លួន​មាន​នុ៎ះ​ ​ក៏​មាន​មែន​ ​ឯខ្ញុំ​មិន​និយាយ​ថា​ ​ខ្លួន​នុ៎ះ​មិន​មាន​ទេ​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​តែថា​ ​ខ្លួននេះ​ ​មិនមែន​ជាស​ភាវៈ​ដាច់​សូន្យ​ដោយពិត​ ​ព្រោះ​ហេតុ​មាន​ប្រមាណ​ប៉ុណ្ណេះ​ឡើយ​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​មានខ្លួន​ដទៃ​ ​ដែល​កន្លង​បង់​នូវ​អា​កិ​ញ្ចញ្ញា​យតន​ជ្ឈាន​ ​ដោយសព្វគ្រប់​ ​ហើយ​ចូល​ទៅ​កាន់​នេវ​សញ្ញា​នា​សញ្ញា​យត​នភព​ ​មាន​អារម្មណ៍​ថា​ ​នេះ​ជា​ធម្មជាត​ស្ងប់​ ​នេះ​ជា​ធម្មជាត​ឧត្តម​ ​អ្នក​មិនដឹង​ ​មិនឃើញ​នូវ​ខ្លួន​ណា​ ​ឯខ្ញុំ​ទើប​ដឹង​ ​ទើប​ឃើញ​នូវ​ខ្លួន​នោះ​ ​នែអ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្លួននេះ​ឯង​ ​លុះ​កាយ​បែកធ្លាយ​ទៅ​កាលណា​ ​រមែង​ដាច់​សូន្យ​ ​រមែង​វិនាស​ ​ខាងមុខ​អំពី​សេចក្តី​ស្លាប់​ ​មិនកើត​ទៀត​ឡើយ​ ​នែអ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្លួននេះ​ ​ឈ្មោះថា​ជាស​ភាវៈ​ដាច់​សូន្យ​ដោយពិត​ ​ព្រោះ​ហេតុ​មាន​ប្រមាណ​ប៉ុណ្ណេះ​ឯង​។​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ពួក​មួយ​ ​បញ្ញត្ត​នូវ​ការ​ដាច់​សូន្យ​ ​នូវ​សេចក្តី​វិនាស​ ​នូវ​សេចក្តី​មិនកើត​ទៀត​ ​នៃ​សត្វ​ដែល​មាននៅ​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​ឯង​។​
ថយ | ទំព័រទី ៨៥ | បន្ទាប់
ID: 636809382890880447
ទៅកាន់ទំព័រ៖