ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៤

មើល​នូវ​របាំ​ ​និង​ស្តាប់​នូវ​ចម្រៀង​ ​និង​ភ្លេង​ប្រគំ​ ​ដែល​ជាស​ត្រូវ​ដល់​កុសលធម៌​។​ ​វៀរចាក​ការ​ទ្រទ្រង់​ ​និង​ការ​ប្រដាប់​ស្អិតស្អាង​រាងកាយ​ ​ដោយ​ផ្កាកម្រង​ ​គ្រឿងក្រអូប​ ​និង​គ្រឿង​លាប​ផ្សេង​ៗ​។​ ​វៀរចាក​ទីដេក​ ​ទី​អង្គុយ​ដ៏​ខ្ពស់​ ​និង​ទីដេក​ ​ទី​អង្គុយ​ដ៏​ប្រសើរ​។​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​នូវ​មាស​ ​និង​ប្រាក់​។​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​នូវ​ធញ្ញជាតិ​ឆៅ​។​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​នូវ​សាច់ឆៅ​។​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​នូវ​ស្រី​ ​និង​កុមារី​។​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​ខ្ញុំស្រី​ ​និង​ខ្ញុំប្រុស​។​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​នូវ​ពពែ​ ​និង​ចៀម​។​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​នូវ​មាន់​ ​និង​ជ្រូក​។​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​នូវ​ដំរី​ ​គោ​ ​សេះឈ្មោល​ញី​។​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​នូវ​ស្រែ​ ​និង​ចម្ការ​។​ ​វៀរចាក​ការ​ប្រកប​នូវ​ទូត​កម្ម​ ​គឺ​នាំ​សំបុត្រ​ ​ឬពាក្យ​បណ្តាំ​របស់​គ្រហស្ថ​ ​និង​ទៅ​ដោយ​គេ​ប្រើ​អំពី​ផ្ទះ​មួយ​ ​ទៅផ្ទះ​មួយ​។​ ​វៀរចាក​ការទិញ​ ​និង​លក់​។​ ​វៀរចាក​ការ​បញ្ឆោត​ ​ឬ​បន្លំ​ដោយ​ជញ្ជីង​ ​និង​បញ្ឆោត​ ​ដោយ​ភាជន៍​កាឡៃមាស​ ​(​ជាដើម​)​ ​និង​បញ្ឆោត​ដោយ​រង្វាល់​រង្វាស់​។​ ​វៀរចាក​ការ​ប្រកប​នូវ​អំពើវៀច​ ​គឺ​បង្ខុស​បំភាន់​(​១​)​ ​និង​បញ្ឆោត​បោក​ប្រាស​ ​និង​បន្លំ​ដោយ​របស់​ក្លែង​។​ ​
​(​១​)​ ​បានខាង​ចៅក្រម​ស៊ីសំណូក​គេ​ ​ហើយ​កាត់ក្តី​វៀច​ ​ធ្វើ​អ្នក​ចាញ់​ឲ្យ​ទៅជា​ឈ្នះ​ ​អ្នកឈ្នះ​ឲ្យ​ទៅជា​ចាញ់​វិញ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៥៩ | បន្ទាប់
ID: 636809416578847288
ទៅកាន់ទំព័រ៖