ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៥

ចិត្ត​របស់​អ្នក​ដូច្នេះ​ខ្លះ​។​ ​កុលបុត្រ​ដែល​មាន​សទ្ធា​ជ្រះថ្លា​នោះ​ ​ក៏​ប្រាប់​នូវ​ដំណើរ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ដល់​ជន​ដទៃ​ ​ដែល​ជា​អ្នក​មិនទាន់​មាន​សទ្ធា​ ​មិនទាន់​មាន​សេចក្តី​ជ្រះថ្លា​ថា​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​ហេតុនេះ​ជា​អស្ចារ្យ​ណាស់​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​ហេតុនេះ​មិនធ្លាប់​មាន​ ​បែរជា​មានបាន​ ​ភាវៈ​នៃ​សមណៈ​ ​ជា​អ្នកមាន​ឫទ្ធិ​ច្រើន​ ​មាន​អានុភាព​ច្រើន​ ​ព្រោះ​ខ្ញុំ​បានឃើញ​ភិក្ខុ​ឯណោះ​ ​ដែល​ទាយ​នូវ​ចិត្ត​ខ្លះ​ ​ទាយ​នូវ​ចេតសិក​ខ្លះ​ ​ទាយ​នូវ​ការ​ត្រិះរិះ​ខ្លះ​ ​ទាយ​នូវ​ការពិចារណា​ខ្លះ​ ​របស់​ពួក​សត្វ​ដទៃ​ ​បុគ្គល​ដទៃ​ថា​ ​មនោ​របស់​អ្នក​យ៉ាងនេះ​ខ្លះ​ ​មនោ​របស់​អ្នក​ ​មាន​ប្រការ​ដូច្នេះ​ខ្លះ​ ​ចិត្ត​របស់​អ្នក​ដូច្នេះ​ខ្លះ​។​ ​ជន​ដែល​មិនទាន់​មាន​សទ្ធា​ ​មិនទាន់​ជ្រះថ្លា​នោះ​ ​គប្បី​និយាយប្រាប់​ដំណើរ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ទៅ​នឹង​កុលបុត្រ​ ​ដែល​មាន​សទ្ធា​ជ្រះថ្លា​នោះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​មាន​វិជ្ជា​មួយ​យ៉ាង​ ​ឈ្មោះ​មណិ​កា​(​១​)​ ​ជា​វិជ្ជា​សម្រាប់​ដឹងចិត្ត​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ទាយ​នូវ​ចិត្ត​ខ្លះ​ ​ទាយ​នូវ​ចេតសិក​ខ្លះ​ ​ទាយ​នូវ​ការ​ត្រិះរិះ​ខ្លះ​ ​ទាយ​នូវ​ការពិចារណា​ខ្លះ​ ​របស់​ពួក​សត្វ​ដទៃ​ ​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ដោយ​វិជ្ជា​នោះ​ថា​ ​មនោ​របស់​អ្នក​យ៉ាងនេះ​ខ្លះ​ ​មនោ​របស់​អ្នក​ ​មាន​ប្រការ​ដូច្នេះ​ខ្លះ​ ​ចិត្ត​របស់​អ្នក​ដូច្នេះ​ខ្លះ​។​ ​ម្នា​លកេ​វដ្តៈ​ ​អ្នក​សំគាល់​នូវ​ហេតុ​នោះ​ដូចម្តេច​ ​ជន​ដែល​មិនទាន់​មាន​សទ្ធា​ ​មិនទាន់​ជ្រះថ្លា​
​(​១​)​ ​អដ្ឋកថា​ ​ប្រាប់​ ​វិជ្ជា​ឈ្មោះ​ចិន្តាមណី​។​
ថយ | ទំព័រទី ២០៦ | បន្ទាប់
ID: 636811847050552318
ទៅកាន់ទំព័រ៖