ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៥

លោ​ហិ​ច្ច​សូត្រ​ ​ទី១២​

​ [​១៥៣​]​ ​ខ្ញុំ​បាន​ស្តាប់​មក​យ៉ាងនេះ​។​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់ព្រះ​ដំណើរ​ ​ទៅកាន់​ចារិក​ ​ក្នុង​ដែន​កោសល​ ​ព្រមដោយ​ពួក​ភិក្ខុ​ច្រើន​ ​ប្រមាណ៥០០រូប​ ​ក៏បាន​ទៅដល់​ស្រុក​ឈ្មោះ​ ​សាល​វតិ​កា^{​(​១​)}​ ​ក៏​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ព្រាហ្មណ៍​ឈ្មោះ​លោ​ហិ​ច្ច​ ​នៅ​អាស្រ័យ​ក្នុង​ស្រុក​សាល​វតិ​កា​ ​ដែល​ជា​ស្រុក​កុះករ​ដោយ​សត្វ​ ​គឺ​មនុស្ស​ ​និង​តិរច្ឆាន​ ​មាន​ដំរី​ ​សេះ​ ​ជាដើម​ ​បរិបូណ៌​ដោយ​ស្មៅ​ ​ឧស​ ​និង​ទឹក​ ​បរិបូណ៌​ដោយ​ស្រូវ​អង្ករ​ ​ជា​ព្រះរាជទ្រព្យ​ ​ដែល​ព្រះបាទ​បសេនទិកោសល​ ​ទ្រង់ព្រះ​រាជទាន​ ​ជា​ព្រះ​អំណោយ​ ​ជា​រង្វាន់​ដ៏​ប្រសើរ​។​
 ​[​១៥៤​]​ ​ជួន​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ទិដ្ឋិ​អាក្រក់​ ​មាន​សភាព​ដូច្នោះ​ ​ក៏​កើតឡើង​ ​ដល់​លោ​ហិ​ច្ច​ព្រាហ្មណ៍​ថា​ ​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​គប្បី​បាន​នូវ​កុសលធម៌​ ​លុះ​បាន​នូវ​កុសលធម៌​ហើយ​ ​មិន​គប្បី​ប្រាប់​ដល់​អ្នកដទៃ​ទេ​ ​ព្រោះថា​ ​អ្នកដទៃ​ ​នឹង​ធ្វើអ្វី​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​បាន​ ​ដូចជា​បុគ្គល​កាត់​ចំណង​ចាស់​ ​ចងចំណង​ថ្មី​ដទៃ​វិញ​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​សេចក្តី​នេះ​ ​

---

ID: 636811853846991052

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០ ២៣១ ២៣២ ២៣៣ ២៣៤ ២៣៥ ២៣៦ ២៣៧ ២៣៨ ២៣៩ ២៤០ ២៤១ ២៤២ ២៤៣ ២៤៤ ២៤៥ ២៤៦ ២៤៧ ២៤៨ ២៤៩ ២៥០ ២៥១ ២៥២ ២៥៣ ២៥៤ ២៥៥ ២៥៦ ២៥៧ ២៥៨ ២៥៩ ២៦០ ២៦១ ២៦២ ២៦៣ ២៦៤ ២៦៥ ២៦៦ ២៦៧ ២៦៨ ២៦៩ ២៧០ ២៧១ ២៧២ ២៧៣ ២៧៤ ២៧៥ ២៧៦ ២៧៧ ២៧៨ ២៧៩