ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៥

ជាប់​ជក់​នៅ​ ​ជ្រប់​នៅ​ ​លិចលង់​នៅ​ ​ឃើញថា​មិន​មានទោស​ ​មិន​មាន​ប្រាជ្ញា​ ​ជា​គ្រឿងរ​លាស់​ខ្លួន​ ​តែង​បរិភោគ​កាមគុណ​ទាំង៥​ ​ជា​អ្នកមាន​កាម​ឆន្ទៈ​ ​ជា​ចំណង​ ​លុះ​បែកធ្លាយ​កាយ​ទៅ​ ​ខាងមុខ​អំពី​សេចក្តី​ស្លាប់​ ​នឹង​ទៅ​កើតជា​មួយ​នឹង​ពួក​ព្រហ្ម​ ​ហេតុនេះ​ ​មិន​គួរ​មាន​ឡើយ​។​
 [​១៨០​]​ ​ម្នាល​វា​សេ​ដ្ឋៈ​ ​ដូច​ស្ទឹង​អចិរ​វតី​នេះ​ ​ពេញ​ប្រៀប​ដោយ​ទឹក​ ​ល្មម​ក្អែក​ទំ​មាត់ច្រាំង​ ​ឱន​ផឹក​បាន​ ​វេលា​នោះ​ ​មាន​បុរស​អ្នក​ត្រូវការ​ត្រើយ​ខាងនាយ​ ​អ្នក​ស្វែងរក​ត្រើយ​ខាងនាយ​ ​អ្នក​ទៅកាន់​ត្រើយ​ខាងនាយ​ ​អ្នក​ចង់​ឆ្លង​ទៅ​ត្រើយ​ខាងនាយ​ ​បាន​មកដល់​ ​បុរស​នោះ​ ​ក៏​ទទូរ​អស់ទាំង​ក្បាល​ ​ហើយ​ដេក​ទៀប​ត្រើយ​ខាងអាយ​។​ ​ម្នាល​វា​សេ​ដ្ឋៈ​ ​អ្នក​សំគាល់​សេចក្តី​នោះ​ដូចម្តេច​ ​បុរស​នោះ​ ​គួរ​ចេញ​អំពី​ត្រើយ​ខាងអាយ​ ​នៃ​ស្ទឹង​អចិរ​វតី​ ​ទៅ​ឯ​ត្រើយ​ខាងនាយ​ ​បាន​ឬទេ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ដំណើរ​នេះ​ ​ពុំគួរ​ទៅ​បានទេ​។​ ​ម្នាល​វា​សេ​ដ្ឋៈ​ ​ក៏​ដូច្នោះ​ដែរ​ ​ក្នុង​វិន័យ​របស់​ព្រះ​អរិយៈ​ ​លោក​ហៅ​នីវរណធម៌៥ប្រការ​នេះ​ថា​ ​អាវរណៈ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៦៦ | បន្ទាប់
ID: 636811865717900029
ទៅកាន់ទំព័រ៖