ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៥

បាណាតិបាត​ ​វៀរចាក​បាណាតិបាត​ ​មាន​អាជ្ញា​ដាក់ចុះ​ហើយ​ ​មាន​សាស្ត្រា​ដាក់ចុះ​ហើយ​ ​មាន​សេចក្តី​អៀនខ្មាស​ ​ដល់ហើយ​នូវ​សេចក្តី​អាណិត​ ​មាន​សេចក្តី​អនុគ្រោះ​ដោយ​ប្រយោជន៍​ ​ដល់​សត្វ​ទាំងពួង​ ​នេះ​ជា​សីលសម្បទា​ ​នៃ​ភិក្ខុ​នោះ​ឯង​។​បេ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ប្រកបដោយ​សីលក្ខន្ធ​ដ៏​ប្រសើរ​នេះ​ ​រមែង​ទទួល​នូវ​សេចក្តី​សុខ​ ​មិន​មានទោស​តាំងនៅ​ខាងក្នុង​ ​ម្នាល​កស្សប​ ​យ៉ាងនេះ​ហៅថា​ ​ភិក្ខុ​បរិបូណ៌​ដោយ​សីល​ ​ម្នាល​កស្សប​ ​នេះឯង​ឈ្មោះថា​ ​សីលសម្បទា​។​បេ​។​ ​បាន​ដល់​នូវ​បឋមជ្ឈាន​ ​នេះ​ជា​ចិត្ត​សម្បទា​នៃ​ភិក្ខុ​នោះ​ឯង​ ​ម្នាល​កស្សប​ ​នេះឯង​ឈ្មោះថា​ ​ចិត្ត​សម្បទា​ ​។​បេ​។​ ​ភិក្ខុ​ផ្ចង់​តម្រង់​បង្អោន​ចិត្ត​ ​ដើម្បី​ញាណទស្សនៈ​ ​នេះឯង​ជា​បញ្ញាសម្បទា​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​។​បេ​។​ ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​កិច្ច​ដទៃ​ក្រៅអំពី​នេះ​ ​មិន​មាន​ឡើយ​ ​នេះឯង​ជា​បញ្ញាសម្បទា​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ម្នាល​កស្សប​ ​នេះឯង​ ​ឈ្មោះថា​ ​បញ្ញាសម្បទា​ ​។​ ​ម្នាល​កស្សប​ ​សីលសម្បទា​ ​ចិត្ត​សម្បទា​ ​និង​បញ្ញាសម្បទា​ឯទៀត​ ​ដ៏​លើសលុប​ថ្លៃថ្លា​ ​ជាង​សីលសម្បទា​ ​ចិត្ត​សម្បទា​ ​បញ្ញាសម្បទា​នេះ​គ្មាន​ទេ​។​

ID: 636811811416834186

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០ ២៣១ ២៣២ ២៣៣ ២៣៤ ២៣៥ ២៣៦ ២៣៧ ២៣៨ ២៣៩ ២៤០ ២៤១ ២៤២ ២៤៣ ២៤៤ ២៤៥ ២៤៦ ២៤៧ ២៤៨ ២៤៩ ២៥០ ២៥១ ២៥២ ២៥៣ ២៥៤ ២៥៥ ២៥៦ ២៥៧ ២៥៨ ២៥៩ ២៦០ ២៦១ ២៦២ ២៦៣ ២៦៤ ២៦៥ ២៦៦ ២៦៧ ២៦៨ ២៦៩ ២៧០ ២៧១ ២៧២ ២៧៣ ២៧៤ ២៧៥ ២៧៦ ២៧៧ ២៧៨ ២៧៩