ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៥

ម្នាល​មាណព​ ​ភិក្ខុ​ពិចារណា​ឃើញ​នូវ​នី​វរ​ណៈ​ទាំង៥ប្រការ​នេះ​ ​ក្នុង​ខ្លួន​ ​ដែល​មិនទាន់​លះបង់​បាន​ ​ដូចជា​បំណុល​ ​ដូចជា​រោគ​ ​ដូចជា​គុក​ ​ដូចជា​អ្នក​រួច​ជា​អ្នកជា​ ​ឬដូច​ជា​ផ្លូវ​ឆ្ងាយ​ដាច់ស្រយាល​ ​ដូច្នោះឯង​។​ ​ម្នាល​មាណព​ ​ភិក្ខុ​ដែល​ពិចារណា​ឃើញ​ ​នូវ​នី​វរ​ណៈ​ធម៌​ទាំង៥ប្រការ​នេះ​ក្នុង​ខ្លួន​ ​ដែល​លះបង់​បាន​ហើយ​ ​ដូចជា​មិន​ជំពាក់បំណុល​ ​ដូចជា​មិន​មាន​រោគ​ ​ដូច​រួច​អំពី​គុក​ ​ដូចជា​អ្នក​រួច​ជា​អ្នកជា​ ​ដូចជា​ទី​ដ៏​ក្សេម​ ​ដូច្នោះឯង​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ពិចារណា​ឃើញ​នូវ​នី​វរ​ណៈ​ទាំង៥ប្រការ​នេះ​ក្នុង​ខ្លួន​ ​ដែល​លះបង់​បាន​ហើយ​ ​បាមោជ្ជៈ​ ​គឺ​សេចក្តី​រីករាយ​ ​រមែង​កើតឡើង​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មានចិត្ត​រីករាយ​ហើយ​ ​បីតិ​ក៏​កើតឡើង​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​មានចិត្ត​ប្រកបដោយ​បីតិ​ហើយ​ ​កាយ​ ​រមែង​ស្ងប់​រម្ងាប់​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​មាន​កាយ​ស្ងប់​រម្ងាប់​ហើយ​ ​រមែង​ទទួល​នូវ​សេចក្តី​សុខ​ ​ចិត្ត​របស់​ភិក្ខុ​ ​ដែល​មាន​សេចក្តី​សុខ​ ​រមែង​តាំង​ខ្ជាប់​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​ស្ងាត់​ចាក​កាម​ទាំងឡាយ​ ​ស្ងាត់​ចាក​ពូក​អកុសលធម៌​ហើយ​ ​បាន​ដល់​នូវ​បឋមជ្ឈាន​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​វិតក្កៈ​ ​វិចារៈ​ ​មាន​បីតិ​ ​និង​សុខៈ​ ​កើតអំពី​សេចក្តី​ស្ងាត់​ ​សម្រាន្ត​ឥរិយាបថ​នៅ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​តែង​ញុំាង​ករជកាយ​នេះ​ ​ឲ្យ​ជ្រួតជ្រាប​ ​ឲ្យ​ស្កប់ស្កល់​ ​ឲ្យ​ពេញលេញ​ ​ឲ្យ​ផ្សព្វផ្សាយ​ ​ដោយ​បីតិ​ ​និង​សុខៈ​ ​ដែល​កើតអំពី​សេចក្តី​ស្ងប់ស្ងាត់​ ​ប្រទេស​បន្តិចបន្តួច​ ​នៃ​កាយ​ទាំងអស់​ ​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​មិន​
ថយ | ទំព័រទី ១៧៧ | បន្ទាប់
ID: 636811833483356319
ទៅកាន់ទំព័រ៖