ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៥

បាន​អង្គុយ​យ៉ាងនេះ​ ​បាន​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ ​នៅ​ស្ងៀម​យ៉ាងនេះ​ ​លុះ​អាត្មាអញ​ ​ចេញ​អំពី​ស្រុក​នោះ​ហើយ​ ​ទៅកាន់​ស្រុក​ឯណោះ​ ​ដែល​ទៅដល់​ស្រុក​នោះ​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ឈរ​យ៉ាងនេះ​ ​បាន​អង្គុយ​យ៉ាងនេះ​ ​បាន​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ ​នៅ​ស្ងៀម​យ៉ាងនេះ​ ​ឥឡូវនេះ​ ​អាត្មាអញ​ ​ត្រឡប់​មក​ពី​ស្រុក​នោះ​ ​មកកាន់​ស្រុក​របស់​ខ្លួន​វិញ​ហើយ​ ​ដូចម្តេច​មិញ​ ​ម្នាល​មាណព​ ​ភិក្ខុ​ដែល​បាន​បុព្វេ​និ​វា​សានុ​ស្ស​តិញ្ញាណ​ ​ក៏​ដូច្នោះឯង​។​បេ​។​ ​ម្នាល​មាណព​ ​ភិក្ខុ​ ​កាលបើ​ចិត្ត​តាំង​ខ្ជាប់ខ្ជួន​។​បេ​។​ ​មិន​ញាប់ញ័រ​ទៅតាម​អារម្មណ៍​ ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ក៏​តម្រង់​ផ្ចង់​បង្អោន​ចិត្ត​ទៅ​ ​ដើម្បី​បុព្វេ​និ​វា​សានុ​ស្ស​តិញ្ញាណ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​រលឹក​នូវ​បុព្វេ​និវាស​ជាច្រើន​ប្រការ​ ​រលឹក​បាន​ដូចម្តេច​ ​គឺ​រលឹក​បាន១ជាតិ​ ​២ជាតិ​។​បេ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​រលឹក​បាន​នូវ​បុព្វេ​និវាស​ជាច្រើន​ប្រការ​ ​ព្រមទាំង​អាការ​ ​ព្រមទាំង​ឧទ្ទេស​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ដោយ​អំពើ​ណា​។​ ​អំពើ​នេះឯង​ ​ជា​បញ្ញា​របស់​បុរស​នោះ​។​
 [​១៣៧​]​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​កាលបើ​ចិត្ត​តាំង​ខ្ជាប់ខ្ជួន​។​បេ​។​ ​មិន​ញាប់ញ័រ​ទៅតាម​អារម្មណ៍​ ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ក៏​តម្រង់​ផ្ចង់​បង្អោន​ចិត្ត​ទៅ​ ​ដើម្បី​សត្តា​នំ​ចុតូ​ប​បាត​ញ្ញាណ​ ​គឺ​សេចក្តី​ដឹង​នូវ​ចុតិ​ ​និង​បដិសន្ធិ​នៃ​សត្វ​ទាំងឡាយ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មាន​ចក្ខុ​ដូចជា​ទិព្វ​ ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ ​កន្លង​បង់​នូវ​ចក្ខុ​ជា​របស់​នៃ​មនុស្ស​ធម្មតា​ ​រមែង​ឃើញ​នូវ​សត្វ​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​ច្យុត​ ​ដែល​
ថយ | ទំព័រទី ១៩៤ | បន្ទាប់
ID: 636811838564306933
ទៅកាន់ទំព័រ៖