ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៥

ជន​ណា​ខ្មីឃ្មាត​ ​ក្នុង​ការ​ជួញ​ ​ក្នុង​ជនបទ​របស់​ព្រះរាជា​ ​ព្រះបាទ​មហា​វិជិត​រាជ​ ​ក៏បាន​ប្រទាន​ព្រះរាជទ្រព្យ​ជាដើម​ទុន​ ​ដល់​ជន​ទាំងនោះ​ ​ពួក​រាជបុរស​ណា​ ​ដែល​ប្រឹងប្រែង​ធ្វើ​រាជការ​ ​ក្នុង​ជនបទ​របស់​ព្រះរាជា​ ​ព្រះបាទ​មហា​វិជិត​រាជ​ ​បាន​កំណត់​នូវ​បៀ​វ័ត្សរ៍​ ​ដល់​ជន​ទាំងនោះ​ ​មនុស្ស​ទាំងនោះ​ ​ក៏​ខំ​ខ្វល់ខ្វាយ​ ​ក្នុង​មុខការ​របស់​ខ្លួន​ ​មិនបាន​បៀតបៀន​ជនបទ​របស់​ព្រះរាជា​ឡើយ​។​ ​ឯ​គំនរ​នៃ​ព្រះរាជទ្រព្យ​ ​មាន​ច្រើនឡើង​ ​ជន​អ្នក​នៅក្នុង​ជនបទ​ ​ក៏​តាំងនៅ​ដោយ​ក្សេមក្សាន្ត​ ​មិន​មាន​ចំរូង​ ​គឺ​ចោរ​ ​មិន​មាន​មនុស្ស​បៀតបៀន​គ្នា​ឡើយ​ ​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​ពេញចិត្ត​ ​ត្រេកអរ​ ​រីករាយ​ ​បញ្ចើច​កូន​ឲ្យ​រាំរែក​លើ​ទ្រូង​ ​មិន​ចាំបាច់​បិទទ្វារ​ផ្ទះ​ក៏បាន​។​
 [​៩​]​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​លំដាប់នោះ​ ​ព្រះបាទ​មហា​វិជិត​រាជ​ ​មានព្រះតម្រាស់​ឲ្យ​ហៅ​ព្រាហ្មណ៍​បុរោហិត​មក​ ​ហើយ​ទ្រង់​ត្រាស់​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​ដង្គត់​ ​គឺ​ចោរ​នុ៎ះ​ ​យើង​បាន​ដក​ចោល​ហើយ​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​នូវ​ការចាត់ចែង​របស់​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​ទ្រព្យរបស់​យើង​ ​ក៏បាន​ជា​គំនរ​ច្រើនឡើង​ហើយ​ ​អ្នកជនបទ​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​នៅ​ដោយ​ក្សេមក្សាន្ត​ ​ឥតមាន​ចំរូង​ ​គឺ​ចោរ​ ​ឥតមាន​មនុស្ស​បៀតបៀន​ឡើយ​ ​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​ពេញចិត្ត​ ​ត្រេកអរ​ ​រីករាយ​ ​បញ្ចើច​កូន​ឲ្យ​រាំរែក​លើ​ទ្រូង​ ​មិន​ចាំបាច់​បិទទ្វារ​ផ្ទះ​ក៏បាន​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​យើង​ចង់​បូ​ជា​មហា​យ័ញ្ញ​ ​ដែល​ប្រព្រឹត្តទៅ​
ថយ | ទំព័រទី ២១ | បន្ទាប់
ID: 636811779562702234
ទៅកាន់ទំព័រ៖