ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៥

ទាំងឡាយ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​មិនមែន​ជា​មិន​ត្រេកអរ​ ​រីករាយ​ ​នឹង​សុភាសិត​របស់​ព្រះសមណគោតម​ ​ដោយ​ពាក្យជា​សុភាសិត​ទេ​ ​បើ​បុគ្គល​ណា​មិន​ត្រេកអរ​ ​រីករាយ​ ​នឹង​សុភាសិត​របស់​ព្រះសមណគោតម​ ​ដោយ​ពាក្យជា​សុភាសិត​ទេ​ ​ក្បាល​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​នឹង​បែក​មិនខាន​ ​ម្នាល​អ្នក​ទាំងឡាយ​ដ៏​ចំរើន​ ​មួយទៀត​ ​ខ្ញុំ​នៅ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ព្រះសមណគោតម​ ​មាន​ព្រះពុទ្ធ​តម្រាស់​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​តថាគត​ ​បានឮ​មក​យ៉ាងនេះ​ ​ឬថា​ហេតុ​នោះ​ ​គួរ​នឹង​ទៅជា​យ៉ាងនេះ​ ​មួយ​យ៉ាង​ទៀត​ ​ព្រះសមណគោតម​ ​មាន​ព្រះពុទ្ធ​តម្រាស់​ថា​ ​រឿង​យ៉ាងនេះ​ ​បាន​មាន​ហើយ​ ​ក្នុង​កាលនោះ​ ​រឿង​នេះ​បាន​មាន​ហើយ​ ​ក្នុង​កាលនោះ​ឯង​ ​ម្នាល​អ្នក​ទាំងឡាយ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ក្នុង​សម័យ​នោះ​ ​ព្រះសមណគោតម​ ​ជា​ព្រះបាទ​មហា​វិជិត​រាជ​ ​ជា​ម្ចាស់​យ័ញ្ញ​ដោយពិត​ ​ឯ​បុរោហិត​ ​គ្រាន់តែ​ជា​អ្នកណែនាំ​ឲ្យ​បូ​ជាយ័​ញ្ញ​ ​របស់​ព្រះអង្គ​។​ ​កូដ​ទន្ត​ព្រាហ្មណ៍​ ​ទូល​សួរ​ថា​ ​ចុះ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ទ្រង់​ជ្រាប​ថា​ ​បុគ្គល​បូជា​ឯង​ក្តី​ ​ឲ្យ​គេ​បូជា​ក្តី​ ​នូវ​យ័ញ្ញ​មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​ ​លុះ​ទំ​លាយ​រាងកាយ​ ​បន្ទាប់​អំពី​សេចក្តី​ស្លាប់​ ​នឹង​បាន​ចូល​ទៅកាន់​លោក​ ​គឺ​មនុស្ស​ ​សុគតិ​ ​និង​ឋានសួគ៌​ដូច្នេះ​ដែរ​ឬ​។​ ​ព្រះអង្គ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​តថាគត​ដឹង​
ថយ | ទំព័រទី ៤៣ | បន្ទាប់
ID: 636811786345100165
ទៅកាន់ទំព័រ៖