ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៦

ព្រោះ​មិនបាន​ចាក់ធ្លុះ​នូវ​ធម៌​នុ៎ះឯង​ ​ទើប​ពួក​សត្វ​នេះ​ ​កើតទៅជា​ស្មុគស្មាញ​ ​ដូច​ជា​តំ​បាញ​ ​(​ដែល​កណ្តុរ​កាត់​)​ ​ដូចជា​អម្បោះ​ត្រូវ​ទឹកបាយ​របស់​ជាង​តំ​បាញ​ ​ឬដូច​ជា​សំបុក​សត្វស្លាប​ ​ដូចជា​ស្មៅ​យាប្លង​ ​និង​ស្មៅ​ដំណេក​ទន្សាយ​ ​ដែល​ជំពាក់​គ្នា​យ៉ាងនេះ​ ​ទើប​មិន​កន្លង​នូវ​អបាយ​ ​ទុគ្គតិ​ ​វិនិបាត​ ​និង​សង្សារ​បាន​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​កាលបើ​មាន​គេ​សួរ​ថា​ ​ជរា​និង​មរណៈ​ ​កើតមាន​ព្រោះ​ធម៌​នេះ​ ​មាន​ដែរ​ឬ​ ​គប្បី​ឆ្លើយតប​ថា​ ​មាន​។​ ​បើ​គេ​សួរ​ទៀត​ថា​ ​ជរា​និង​មរណៈ​ ​កើតមាន​ព្រោះ​អ្វី​ជា​បច្ច័យ​ ​គប្បី​ប្រាប់​គេ​ថា​ ​ជរា​និង​មរណៈ​ ​កើតមាន​ព្រោះ​ជាតិ​ជា​បច្ច័យ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​កាលបើ​មាន​គេ​សួរ​ថា​ ​ជាតិ​ ​កើតមាន​ ​ព្រោះ​ធម៌​នេះ​ ​ជា​បច្ច័យ​ ​មាន​ដែរ​ឬ​ ​គប្បី​ប្រាប់​គេ​ថា​ ​មាន​។​ ​បើ​គេ​សួរ​ទៀត​ថា​ ​ជាតិ​ ​កើតមាន​ព្រោះ​អ្វី​ជា​បច្ច័យ​ ​គប្បី​ប្រាប់​គេ​ថា​ ​ជាតិ​កើតមាន​ ​ព្រោះ​ភព​ជា​បច្ច័យ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​បើ​មាន​គេ​សួរ​ថា​ ​ភព​ ​កើតមាន​ ​ព្រោះ​ធម៌​នេះ​ ​ជា​បច្ច័យ​ ​មាន​ដែរ​ឬ​ ​គប្បី​ប្រាប់​គេ​ថា​ ​មាន​។​ ​បើ​គេ​សួរ​ទៀត​ថា​ ​ភព​ ​កើតមាន​ព្រោះ​អ្វី​ជា​បច្ច័យ​ ​គប្បី​ប្រាប់​គេ​ថា​ ​ភព​កើតមាន​ ​ព្រោះ​ឧបាទាន​ជា​បច្ច័យ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​បើ​មាន​គេ​សួរ​ថា​ ​ឧបាទាន​ ​កើតមាន​ ​ព្រោះ​ធម៌​នេះ​ ​ជា​បច្ច័យ​ ​មាន​ដែរ​ឬ​ ​គប្បី​ប្រាប់​គេ​ថា​ ​មាន​។​ ​បើ​គេ​សួរ​ទៀត​ថា​ ​ឧបាទាន​
ថយ | ទំព័រទី ១១៨ | បន្ទាប់
ID: 636814167734322937
ទៅកាន់ទំព័រ៖