ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៦

គ្រប​សង្កត់​នូវ​រូប​(​១​)​ ​ទាំងនោះ​ ​ហើយ​មាន​សេចក្តី​សំគាល់​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ដឹង​ ​អាត្មាអញ​ឃើញ​ដូច្នេះ​ ​នេះ​ជា​អភិ​ភាយ​ត​នៈ​ទី១​។​ ​បុគ្គល​ពួក​មួយ​ ​មាន​សេចក្តី​សំគាល់​នូវ​រូប​ខាងក្នុង​ ​ហើយ​ឃើញ​នូវ​រូប​ខាងក្រៅ​ ​មាន​ប្រមាណ​ច្រើន​(​២​)​ ​មាន​ពណ៌​ល្អ​ ​ឬ​មាន​ពណ៌​អាក្រក់​ ​គ្រប​សង្កត់​នូវ​រូប​ទាំងនោះ​ ​ហើយ​មាន​សេចក្តី​សំគាល់​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ដឹង​ ​អាត្មាអញ​ឃើញ​ដូច្នេះ​ ​នេះ​ជា​អភិ​ភាយ​ត​នៈ​ទី២​។​ ​បុគ្គល​ពួក​មួយ​ ​មាន​សេចក្តី​សំគាល់​នូវ​រូប​ខាងក្នុង​(​៣​)​ ​ហើយ​ឃើញ​នូវ​រូប​ខាងក្រៅ​ ​មាន​ប្រមាណ​តិច​ ​មាន​ពណ៌​ល្អ​ ​ឬ​មាន​ពណ៌​អាក្រក់​ ​គ្រប​សង្កត់​នូវ​រូប​ទាំងនោះ​ ​ហើយ​មាន​សេចក្តី​សំគាល់​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ដឹង​ ​អាត្មាអញ​ឃើញ​ដូច្នេះ​ ​នេះ​ជា​អភិ​ភាយ​ត​នៈ​ទី៣​។​ ​បុគ្គល​ពួក​មួយ​ ​មាន​សេចក្តី​សំគាល់​នូវ​រូប​ខាងក្នុង​ ​ហើយ​ឃើញ​នូវ​រូប​ខាងក្រៅ​ ​មាន​ប្រមាណ​ច្រើន​ ​មាន​ពណ៌​ល្អ​ ​ឬ​មាន​ពណ៌​អាក្រក់​ ​គ្រប​សង្កត់​នូវ​រូប​ទាំងនោះ​ ​
​(​១​)​ ​ដែល​ថា​ ​គ្រប​សង្កត់​នូវ​រូប​ទាំងនោះ​ ​គឺ​បុគ្គល​បានឃើញ​នូវ​និមិត្ត​ខាងក្រៅ​ ​ហើយ​កន្លង​បង់​នូវ​និមិត្ត​នោះ​ចេញ​ ​ទើប​ចូល​ទៅកាន់​អប្បនា​ ​គឺ​បឋមជ្ឈាន​។​ ​(​២​)​ ​ដែល​ថា​ ​មាន​ប្រមាណ​ច្រើន​នោះ​ ​សំដៅយក​និមិត្ត​របស់​បុគ្គល​ដែល​ជា​មោហ​ចរិត​។​ ​(​៣​)​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​មិន​យក​អាការ​ខាងក្នុង​មក​ធ្វើ​បរិកម្ម​ ​យក​វត្ថុ​ខាងក្រៅ​មក​ធ្វើ​បរិកម្ម​វិញ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៣២ | បន្ទាប់
ID: 636814343624003251
ទៅកាន់ទំព័រ៖