ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៦

ព្រះ​តថាគត​ ​ក្នុង​កាល​ជា​បំផុត​ដូច្នេះ​ឡើយ​។​ ​ពួក​មល្ល​ក្សត្រ​ ​និង​ពួក​បុត្រ​របស់​មល្ល​ក្សត្រ​ ​និង​សុណិសា​របស់​មល្ល​ក្សត្រ​ ​និង​ភរិយា​របស់​មល្ល​ក្សត្រ​ ​លុះ​ឮ​ពាក្យ​នេះ​ ​របស់​ព្រះ​អានន្ទ​មាន​អាយុ​ហើយ​ ​ក៏​កើតទុក្ខ​តូច​ព្រះទ័យ​ ​ពោរពេញ​ដោយ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ក្នុង​ព្រះទ័យ​ ​ខ្លះ​ក៏​រំសាយ​កេសា​ ​កន្ទក់កន្ទេញ​ ​ផ្គង​កំភួនដៃ​ ​កន្ទក់កន្ទេញ​ ​ផ្តួល​ខ្លួន​ចុះ​បម្រះននៀល​ទៅមក​ ​ដូចជា​មាន​ជើង​ដាច់​ហើយ​ថា​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​នឹង​បរិនិព្វាន​ឆាប់​ពេក​ណាស់​ ​ព្រះ​សុគត​នឹង​បរិនិព្វាន​ឆាប់​ពេក​ណាស់​ ​ព្រះសម្ពុទ្ធ​មាន​ចក្ខុ​ក្នុង​លោក​ ​នឹង​បាត់​ទៅ​ឆាប់​ពេក​ណាស់​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​ពួក​មល្ល​ក្សត្រ​ ​និង​ពួក​បុត្ត​របស់​មល្ល​ក្សត្រ​ ​និង​សុណិសា​ ​របស់​មល្ល​ក្សត្រ​ ​និង​ភរិយា​របស់​មល្ល​ក្សត្រ​ ​កើតទុក្ខ​ ​តូច​ព្រះទ័យ​ ​ពោរពេញ​ដោយ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ក្នុង​ព្រះទ័យ​ ​ក៏​នាំគ្នា​ចូល​ទៅ​រក​ព្រះ​អានន្ទ​មាន​អាយុ​ ​ក្នុង​សាលវ័ន​ ​របស់​ពួក​មល្ល​ក្សត្រ​ ​ដែល​ជាទី​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ក្រុង​។​ ​ទើប​ព្រះ​អានន្ទ​មាន​អាយុ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បើ​អាត្មាអញ​ ​នឹង​ឲ្យ​ពួក​មល្ល​ក្សត្រ​ ​ដែល​នៅក្នុង​ក្រុង​កុសិនារា​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះមានព្រះភាគ​ម្នា​ក់​ម្តង​ៗ​ ​ពួក​មល្ល​ក្សត្រ​ ​ដែល​នៅក្នុង​ក្រុង​កុសិនារា​ ​នឹង​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​មិនទាន់​ហើយស្រេច​ ​រាត្រី​នេះ​ ​ក៏​នឹង​ភ្លឺឡើង​មិនខាន​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​គួរតែ​អាត្មាអញ​ ​ដាក់ឲ្យ​ពួក​មល្ល​ក្សត្រ​ ​ដែល​នៅក្នុង​ក្រុង​
ថយ | ទំព័រទី ៣១០ | បន្ទាប់
ID: 636814440569928241
ទៅកាន់ទំព័រ៖