ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៦

សុ​ភទ្ទ​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​បាន​បព្វជ្ជា​ ​បាន​ឧបសម្បទា​ ​ក្នុង​សំណាក់​នៃ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ស្រេចហើយ​។​ ​ឯ​សុ​ភទ្ទ​មាន​អាយុ​ ​លុះ​បាន​ឧបសម្បទា​រួច​ភ្លាម​ ​ក៏​ចេញទៅ​តែម្នាក់ឯង​ ​មិន​ប្រមាទ​ ​មាន​ព្យាយាម​ជា​គ្រឿង​ដុត​កំ​ដៅ​កិលេស​ ​មានចិត្ត​ស្លុង​ទៅកាន់​ព្រះនិព្វាន​ ​ពួក​កុលបុត្ត​ ​ដែល​ចេញ​ចាក​ផ្ទះ​ ​មកកាន់​ផ្នួស​ដោយ​ប្រពៃ​ ​ដើម្បី​អនុត្តរធម៌​ណា​ ​ក៏បាន​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​ដោយ​បញ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​ ​ដោយខ្លួនឯង​ ​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​ ​ហើយ​បាន​ដល់​នូវ​អនុត្តរធម៌​នោះ​ ​ជាទីបំផុត​នៃ​មគ្គ​ព្រហ្មចរិយៈ​ ​ដោយ​មិនយូរ​ប៉ុន្មាន​ ​ក៏​សម្រេចសម្រាន្ត​នៅ​ ​ដោយ​ឥរិយាបថ​ទាំង៤​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ជាតិ​អស់ហើយ​ ​មគ្គ​ព្រហ្មចារ្យ​ ​ក៏បាន​អប់រំ​ហើយ​ ​សោឡស​កិច្ច​ ​ក៏បាន​ធ្វើ​ហើយ​ ​កិច្ច​ដទៃ​ ​ក្រៅអំពី​កិច្ច​នេះ​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​ ​បណ្តា​ព្រះអរហន្ត​ទាំងឡាយ​ ​សុ​ភទ្ទ​ភិក្ខុ​មាន​អាយុ​ ​ក៏​ជា​អរហន្ត​មួយ​អង្គ​ដែរ​។​ ​សុ​ភទ្ទ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ជា​បច្ឆិម​សក្ខិ​សាវ័ក​(​១​)​ ​របស់​ព្រះមានព្រះភាគ​។​

​ចប់​ ​ពុទ្ធ​ភាណវារៈ​ ​ទី៥​។​


 [​១៤១​]​ ​គ្រានោះ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​នឹង​ព្រះ​អានន្ទ​មាន​អាយុ​ថា​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ប្រសិនបើ​អ្នក​ទាំងឡាយ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​យ៉ាងនេះ​
​(​១​)​ ​អដ្ឋកថា​ ​ថា​ ​កាល​ព្រះមានព្រះភាគ​គង់នៅ​ ​ជន​ដែល​បាន​បួស​ជា​សាមណេរ​ហើយ​ ​លុះ​អំណឹះតមក​ ​ទើបបាន​ឧបសម្បទា​ ​បាន​រៀន​កម្មដ្ឋាន​ ​បានសម្រេច​ព្រះ​អរហត្ត​ក្តី​ ​កាល​ព្រះមានព្រះភាគ​គង់នៅ​ ​ជន​ដែល​បាន​ឧបសម្បទា​ហើយ​ ​លុះ​អំណឹះ​តមក​ ​ទើប​រៀន​កម្មដ្ឋាន​ ​បានសម្រេច​អរហត្ត​ក្តី​ ​កាល​ព្រះមានព្រះភាគ​គង់នៅ​ ​ជន​ដែល​បាន​រៀន​កម្មដ្ឋាន​ហើយ​ ​លុះ​អំណឹះ​តមក​ ​ទើបបាន​សម្រេច​ព្រះ​អរហត្ត​ក្តី​ ​ជន​ទាំងនោះ​ ​ហៅថា​ ​បច្ឆិម​សក្ខិ​សាវ័ក​ទាំងអស់​។​ ​ឯ​សុ​ភទ្ទ​ភិក្ខុ​នេះ​ ​កាល​ព្រះមានព្រះភាគ​គង់នៅ​ ​បាន​បួស​ផង​ ​បាន​ឧបសម្បទា​ផង​ ​បាន​រៀន​កម្មដ្ឋាន​ផង​ ​បានសម្រេច​ព្រះ​អរហត្ត​ផង​ ​តែ​ក្នុង​ថ្ងៃមួយ​ ​(​ក៏​ហៅថា​)​ ​បច្ឆិម​សក្ខិ​សាវ័ក​ដែរ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣២០ | បន្ទាប់
ID: 636814443954941852
ទៅកាន់ទំព័រ៖