ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៦

នាមរូប​ ​នឹង​ដាច់​សូន្យ​ទៅ​ក្នុង​ផ្ទៃ​នៃ​មាតា​បាន​ដែរ​ឬ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ហេតុ​នុ៎ះ​មិន​មាន​ទេ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ចុះបើ​វិញ្ញាណ​ចុះ​ចាប់បដិសន្ធិ​ក្នុង​ផ្ទៃ​នៃ​មាតា​ ​ហើយ​រលត់​ទៅវិញ​ ​នាមរូប​នឹង​កើត​ចំពោះ​ក្នុង​ភាវៈ​នៃ​បញ្ចក្ខន្ធ​ ​ដែល​បរិបូណ៌​នេះ​បាន​ដែរ​ឬ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ហេតុ​នុ៎ះ​មិន​មាន​ទេ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ចុះបើ​វិញ្ញាណ​របស់​មនុស្សក្មេង​ ​គឺ​ក្មេងប្រុស​ ​ឬ​ក្មេងស្រី​រលត់​ទៅ​ដោយអំណាច​ចុតិ​ ​នាមរូប​នឹង​ដល់​នូវ​សេចក្តី​ចំរើន​ ​ដុស​ដាល​ធំធាត់​ដែរ​ឬ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ហេតុ​នុ៎ះ​មិន​មាន​ទេ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​វិញ្ញាណ​នេះ​ ​ទើប​ជាហេតុ​ ​ជា​និទាន​ ​ជាស​មុ​ទ័យ​ ​ជា​បច្ច័យ​នៃ​នាមរូប​។​ ​ពាក្យ​ថា​ ​វិញ្ញាណ​កើតមាន​ ​ព្រោះ​នាមរូប​ជា​បច្ច័យ​ ​នេះ​ប្រាកដជា​តថាគត​សំដែង​ហើយ​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ពាក្យ​នុ៎ះ​បណ្ឌិត​គួរ​ដឹង​តាម​ទំនង​ ​ដែល​វិញ្ញាណ​កើតមាន​ ​ព្រោះ​នាមរូប​ ​ជា​បច្ច័យ​នេះ​ចុះ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ចុះបើ​វិញ្ញាណ​មិនបាន​ទី​ដំ​កល់​ក្នុងនាម​រូប​ហើយ​ ​កិរិយា​កើតឡើង​នៃ​គំនរ​របស់​ទុក្ខ​ ​គឺជា​តិ​ ​ជរា​ ​និង​មរណៈ​ ​គប្បី​មាន​ប្រាកដ​ដែរ​ឬ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ហេតុ​នុ៎ះ​មិន​មាន​ទេ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៤ | បន្ទាប់
ID: 636814172526137013
ទៅកាន់ទំព័រ៖