ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៦

ទើប​ ​បុ​ក្កុ​សម​ល្ល​បុត្ត​ ​បង្អោន​នូវ​សំពត់​ ​ដែល​មានសាច់​មដ្ឋ១គូ​ ​មាន​សម្បុរ​ដូច​មាស​សិង្គី​ ​ដែល​គួរ​ប្រើប្រាស់​ ​(​ម្តង​ៗ​)​នោះ​ ​ចំពោះ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​សំពត់​ដែល​មានសាច់​មដ្ឋ១គូ​ ​មាន​សម្បុរ​ដូច​មាស​សិង្គី​នេះ​ ​ជា​សំពត់​ដែល​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ប្រើប្រាស់​ ​(​ម្តង​ៗ​)​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទទួល​នូវ​សំពត់​នោះ​ ​ដោយ​អាស្រ័យ​នូវ​សេចក្តី​អនុគ្រោះ​ ​ដល់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ចុះ​។​ ​ព្រះអង្គ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​បុ​ក្កុ​សៈ​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​អ្នក​ចូរ​ឲ្យ​សំពត់១​ ​មក​តថាគត​ ​ឲ្យ​សំពត់១​ ​ទៅ​អានន្ទ​ចុះ​។​ ​បុ​ក្កុ​សម​ល្ល​បុត្ត​ ​ទទួល​ព្រះបន្ទូល​នៃ​ព្រះមានព្រះភាគ​ថា​ ​ព្រះករុណា​ព្រះអង្គ​ ​ហើយក៏​ថ្វាយ​សំពត់១​ ​ទៅ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ប្រគេន​សំពត់១​ ​ទៅ​ព្រះ​អានន្ទ​មាន​អាយុ​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ញុំាង​បុ​ក្កុ​សម​ល្ល​បុត្ត​ ​ឲ្យ​ឃើញច្បាស់​ ​ឲ្យ​កាន់​យក​ ​ឲ្យ​អាចហាន​ ​ឲ្យ​រីករាយ​ ​ដោយ​ធម្មី​កថា​។​ ​គ្រានោះ​ ​បុ​ក្កុ​សម​ល្ល​បុត្ត​ ​កាលដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ឲ្យ​ឃើញច្បាស់​ ​ឲ្យ​កាន់​យក​ ​ឲ្យ​អាចហាន​ ​ឲ្យ​រីករាយ​ ​ដោយ​ធម្មី​កថា​ហើយ​ ​ក៏​ក្រោក​ចាក​អាសនៈ​ ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ធ្វើ​ប្រទក្សិណ​ ​ចេញទៅ​។
ថយ | ទំព័រទី ២៨២ | បន្ទាប់
ID: 636814428036151350
ទៅកាន់ទំព័រ៖