ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៦

ទ្រង់​ស្តេច​ទៅកាន់​ត្រើយ​ខាងនាយ​ ​នៃ​ស្ទឹង​ហិរញ្ញ​វតី​ ​នឹង​ចូល​ទៅកាន់​សាលវ័ន​ ​របស់​ពួក​មល្ល​ក្សត្រ​ ​ដែល​ជាទី​ចូល​ទៅ​ ​ក្នុង​ក្រុង​កុសិនារា​ ​ព្រមដោយ​ភិក្ខុសង្ឃ​ជាច្រើន​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​នឹង​ព្រះ​អានន្ទ​មាន​អាយុ​ថា​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ចូរ​អ្នក​រៀបចំគ្រែ​ ​ឲ្យ​មាន​ក្បាលដំណេក​បែរ​ទៅ​ទិសខាងជើង​ ​ក្នុង​ចន្លោះ​នៃ​ដើម​សាលព្រឹក្ស​ទាំងគូ​ ​ឲ្យ​តថាគត​ដោយ​ឆាប់​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​តថាគត​មាន​កាយ​ល្ហិតល្ហៃ​ណាស់​ ​តថាគត​នឹង​សិង​។​ ​ព្រះ​អានន្ទ​មាន​អាយុ​ ​ទទួល​ព្រះបន្ទូល​នៃ​ព្រះមានព្រះភាគ​ថា​ ​ព្រះករុណា​ព្រះអង្គ​ ​ហើយ​រៀបចំគ្រែ​ ​ឲ្យ​មាន​ក្បាលដំណេក​បែរ​ទៅ​ទិសខាងជើង​ ​ក្នុង​ចន្លោះ​ដើម​សាលព្រឹក្ស​ទាំងគូ​ថ្វាយ​ ​គ្រានោះ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​មាន​ព្រះ​សតិសម្បជញ្ញៈ​ ​ទ្រង់​សម្រេច​សីហសេយ្យា​ ​ផ្អៀង​ទៅ​ខាងស្តាំ​ ​ទ្រង់​យក​ព្រះបាទ​ឆ្វេង​ ​តម្រួត​លើ​ព្រះបាទ​ស្តាំ​។​
 [​១២៩​]​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​សាលព្រឹក្ស​ទាំងគូ​ ​ក៏​មាន​ផ្ការីក​ស្គុះស្គាយ​ទាំងអស់​ ​(​តាំងពី​គល់​ ​ដល់​ចុង​)​ ​ដោយ​អកាល​បុប្ផា​ ​(​ផ្កា​ពុំជួ​កាល​)​ ​សាលព្រឹក្ស​ទាំងគូ​នោះ​ ​ក៏​រោយរាយ​ ​បាចសាច​ ​(​នូវ​ផ្កា​)​ ​លើស​រី​រៈ​ព្រះ​តថាគត​ ​ដើម្បី​បូជា​ព្រះ​តថាគត​ ​សូម្បី​មន្ទារវបុស្ប​ ​(​ផ្កា​មន្ទារ​វៈ​)​ ​ជា​ទិព្វ​ ​ក៏​ធ្លាក់ចុះ​មក​អំពី​អាកាស​ ​ផ្កា​ទាំងនោះ​ ​ក៏​រោយរាយ​ ​បាចសាច​ ​លើស​រី​រៈ​ព្រះ​តថាគត​ ​ដើម្បី​បូជា​ព្រះ​តថាគត​។​ ​ទាំង​លំអិត​ខ្លឹមចន្ទន៍​ជា​ទិព្វ​ ​ក៏​ធ្លាក់ចុះ​មក
ថយ | ទំព័រទី ២៨៩ | បន្ទាប់
ID: 636814430318221877
ទៅកាន់ទំព័រ៖