ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៦

 [​១៤០​]​ ​លុះ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​មាន​ព្រះពុទ្ធ​តម្រាស់​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​សុ​ភទ្ទ​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​ក៏​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ភាសិត​របស់​ព្រះអង្គ​ ​ច្បាស់​ពេក​ណាស់​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ភាសិត​របស់​ព្រះអង្គ​ ​ពីរោះ​ណាស់​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​បុគ្គល​ផ្ងារ​ឡើង​នូវ​របស់​ដែលគេ​ផ្កាប់​ចុះ​ក្តី​ ​បើក​នូវ​របស់​ដែលគេ​គ្រប​ក្តី​ ​ចង្អុរ​ប្រាប់ផ្លូវ​ដល់​បុរស​ ​ដែល​វង្វេងផ្លូវ​ក្តី​ ​ទ្រោល​ប្រទីប​បំភ្លឺ​ ​ក្នុង​ទី​ងងឹត​ ​ដោយ​គិតថា​ ​អ្នកមាន​ចក្ខុ​ ​នឹង​បានឃើញ​រូប​ក្តី​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​ធម៌​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ប្រកាស​ដោយ​អនេកបរិយាយ​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ឯង​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​នេះ​ ​សូម​ដល់​នូវ​ព្រះមានព្រះភាគ​ផង​ ​ព្រះធម៌​ផង​ ​ព្រះភិក្ខុ​សង្ឃ​ផង​ ​ថា​ជាស​រណៈ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​គួរ​បាន​បព្វជ្ជា​ ​គួរ​បាន​ឧបសម្បទា​ ​ក្នុង​សំណាក់​នៃ​ព្រះមានព្រះភាគ​។​ ​ព្រះអង្គ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​សុ​ភទ្ទ​ ​បុគ្គល​ណា​ ​ធ្លាប់​ជា​អន្យតិរ្ថិយ​ ​ហើយ​ប្រាថ្នា​បព្វជ្ជា​ ​ប្រាថ្នា​ឧបសម្បទា​ក្នុង​ធម្មវិន័យ​នេះ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​នៅ​បរិវាស​អស់​កំណត់៤ខែ​សិន​ ​លុះ​កន្លង៤ខែ​ហើយ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣១៨ | បន្ទាប់
ID: 636814443277723118
ទៅកាន់ទំព័រ៖