ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៧

បាន​ជាពួក​សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងអស់​ ​មាន​វាទៈ​មិន​ដូចគ្នា​ ​មានមារយាទ​មិន​ដូចគ្នា​ ​មាន​ឆន្ទៈ​ ​គឺ​លទ្ធិ​មិន​ដូចគ្នា​ ​មាន​សេចក្តី​ចូលចិត្ត​មិន​ដូចគ្នា​។​ ​បពិត្រ​ទេ​វាន​មិន្ទ​ ​លោក​ ​គឺ​ពួក​សត្វ​មាន​ធាតុ​ ​គឺ​អធ្យាស្រ័យ​ច្រើន​ពន់ពេក​ ​មាន​ធា​តុ​ផ្សេង​ៗ​គ្នា​ ​ក្នុង​លោក​ដែល​មាន​ច្រើន​ ​មាន​ធាតុ​ផ្សេង​នោះ​ ​សត្វ​ទាំងឡាយ​ ​ប្រកាន់​មាំ​នូវ​ធាតុ​ ​គឺ​អ​ធ្យាស្រ័យ​ណាៗ​ ​ក៏​ប្រកាន់​មាំ​នូវ​ធាតុ​ ​គឺ​អ​ធ្យាស្រ័យ​នោះ​ៗ​ ​ដោយ​កំឡាំង​ចិត្ត​ ​និង​ការ​ស្ទាបអង្អែល​ ​តែង​ពោល​នូវ​ពាក្យ​នេះ​ថា​ ​ជា​ពាក្យពិត​ ​ពាក្យ​ដទៃ​ ​ជា​មោឃៈ​ ​ឥតប្រយោជន៍​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​បាន​ជាពួក​សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងអស់​ ​មាន​វាទៈ​មិន​ដូចគ្នា​ ​មានមារយាទ​មិន​ដូចគ្នា​ ​មាន​ឆន្ទៈ​ ​គឺ​លទ្ធិ​មិន​ដូចគ្នា​ ​មាន​សេចក្តី​ចូលចិត្ត​មិន​ដូចគ្នា​។​បេ​។​
 ​[​៩៩​]​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ ​ទ្រង់​និទ៌ុក្ខ​ ​ចុះ​ពួក​សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងអស់​ ​សុទ្ធតែ​មាន​សេចក្តី​សម្រេច​ ​គឺ​ព្រះនិព្វាន​ ​ទៀង​ប្រាកដ​ ​មានធម៌​ជា​គ្រឿង​អស់​ទៅ​នៃ​យោ​គៈ​ពិតប្រាកដ​ ​ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​នូវ​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ​ ​គឺ​អរិយមគ្គ​ទៀង​ប្រាកដ​ ​ជា​អ្នកមាន​ទីបំផុត​ ​គឺ​ព្រះនិព្វាន​ទៀង​ប្រាកដ​ឬ​។​ ​បពិត្រ​ទេ​វាន​មិន្ទ​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងអស់​ ​មិនមែន​សុទ្ធតែ​មាន​សេចក្តី​សម្រេច​ ​គឺ​ព្រះនិព្វាន​ ​ទៀង​ប្រាកដ​ទេ​ ​មិនមែន​មានធម៌​ជា​គ្រឿង​អស់​ទៅ​នៃ
ថយ | ទំព័រទី ២៣០ | បន្ទាប់
ID: 636816278560575292
ទៅកាន់ទំព័រ៖