ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៧

 [​១១៨​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពាក្យ​ខាងមុខ​នៅ​មាន​ទៀត​ ​ភិក្ខុ​គប្បី​ឃើញ​ ​នូវ​សរីរៈ​ស្លាប់​ ​ដែលគេ​ចោល​ ​នៅក្នុង​ព្រៃស្មសាន​ ​ដែល​ក្អែក​ទាំងឡាយ​ ​កំពុង​ចឹកស៊ី​ក្តី​ ​ត្រដក់គម្រង់​ទាំងឡាយ​ ​កំពុង​ចឹកស៊ី​ក្តី​ ​ត្មាត​ទាំងឡាយ​ ​កំពុង​ចឹកស៊ី​ក្តី​ ​សត្វ​ស្វាន​ទាំងឡាយ​ ​កំពុង​កកេរ​ស៊ី​ក្តី​ ​ចចក​ទាំងឡាយ​ ​កំពុង​កកេរ​ស៊ី​ក្តី​ ​បាណកជាតិ​ ​(​សត្វ​ល្អិត​ៗ​ ​មាន​រុយ​ជាដើម​)​ ​ទាំង​ឡាយ​ផ្សេង​ៗ​ ​កំពុង​រូង​ជញ្ជក់​ស៊ី​ក្តី​ ​ដូចម្តេច​មិញ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​(​ក៏​បង្អោន​សរីរៈ​ស្លាប់​នោះ​)​ ​មក​ប្រៀប​នឹង​កាយ​នេះឯង​ថា​ ​សូម្បី​កាយ​នេះ​សោត​ ​ក៏​គង់​នឹង​មាន​សភាវៈ​ដូច្នោះ​ ​គង់​នឹង​ក្លាយទៅជា​ដូច្នោះ​ ​នឹង​កន្លង​នូវ​ភាវៈ​ដូច្នោះ​ពុំបានឡើយ​។​ ​ភិក្ខុ​ពិចារណា​ឃើញ​ ​នូវ​កាយ​ក្នុង​កាយ​ខាងក្នុង​ជាប្រក្រតី​ ​ដោយ​ការកំណត់​នូវ​អសុភ​ ​មាន​អសុភ​ ​ដែល​ពួក​សត្វ​កំពុង​ចឹកស៊ី​ជាដើម​ ​គ្រប់​ឥរិយាបថ​ទាំង៤​ ​យ៉ាងនេះ​ផង​ ​ពិចារណា​ឃើញ​ ​នូវ​កាយ​ក្នុង​កាយ​ខាងក្រៅ​ជាប្រក្រតី​ ​គ្រប់​ឥរិយាបថ​ទាំង៤ផង​ ​ពិចារណា​ឃើញ​ ​នូវ​កាយ​ក្នុង​កាយ​ ​ជា​ខាងក្នុង​ ​និង​ខាងក្រៅ​ជាប្រក្រតី​ ​គ្រប់​ឥរិយាបថ​ទាំង៤ផង​ ​ពិចារណា​ឃើញ​ ​នូវ​ធម៌​ ​ដែល​ប្រជុំ​កើតឡើង​ ​ក្នុង​កាយ​ជាប្រក្រតី​ ​គ្រប់​ឥរិយាបថ​ទាំង៤ផង
ថយ | ទំព័រទី ២៥៦ | បន្ទាប់
ID: 636816288983351441
ទៅកាន់ទំព័រ៖