ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៧

តែ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​នឹង​យក​របស់​ជាទីស្រឡាញ់​ ​ជាទី​ពេញចិត្ត​ ​ទៅ​លាយ​ចម្រុះ​ ​ដោយ​វត្ថុ​មិនជា​ទីគាប់ចិត្ត​ ​ដូចម្តេច​បាន​។​ ​ព្រះបាទ​បា​យា​សិរា​ជញ្ញៈ​ ​មាន​ព្រះ​ឱង្ការ​ថា​ ​ម្នាលបា​ឧត្តរៈ​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​យើង​ធ្លាប់​បរិភោគភោជន​យ៉ាងណា​ ​ចូរ​អ្នកឯង​តាក់តែង​ភោជន​យ៉ាងនោះ​ចុះ​ ​មួយទៀត​ ​យើង​ធ្លាប់​ស្លៀកដណ្តប់​សំពត់​យ៉ាងណា​ ​ចូរ​អ្នកឯង​តាក់តែង​សំពត់​ ​យ៉ាងនោះ​ចុះ​។​ ​ឧត្តរ​មាន​ណព​ ​ទទួល​ព្រះ​ឱង្ការ​ ​នៃ​ព្រះបាទ​បា​យា​សិរា​ជញ្ញៈ​ថា​ ​ព្រះករុណា​វិសេស​ ​ហើយក៏​តាក់តែង​ភោជន​ដូចជា​ភោជន​ ​ដែល​ស្តេច​បា​យា​សិរា​ជញ្ញៈ​តែង​សោយ​ ​មួយទៀត​ ​តាក់តែង​សំពត់​ ​ដូចជា​ព្រះ​ពស្ត្រ​ ​ដែល​ស្តេច​បា​យា​សិរា​ជញ្ញៈ​តែង​ទ្រង់​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះបាទ​បា​យា​សិរា​ជញ្ញៈ​ ​ឲ្យ​ទាន​ដោយ​មិន​គោរព​ ​ឲ្យ​ទាន​ ​មិនបាន​ឲ្យ​ដោយ​ព្រះហស្ត​ព្រះអង្គ​ឯង​ ​ឲ្យ​ទាន​ ​ដោយ​មិន​ផ្ចិតផ្ចង់​ ​ឲ្យ​ទាន​ដោយ​បោះ​ឲ្យ​ ​លុះ​បែកធ្លាយ​រាងកាយ​ ​បន្ទាប់​អំពី​មរណភាព​ ​ក៏​ចូល​ទៅ​កើតជា​មួយ​នឹង​ពួក​ទេវតា​ជាន់​ចា​តុ​ម្ម​ហា​រាជិ​កៈ​ ​ក្នុង​សេរី​សក​វិមាន​(​១​)​ ​ជា​វិមាន​ស្ងាត់សូន្យ​តែឯង​។​ ​ចំណែកខាង​ឧត្តរ​មាណព​ ​ជា​អ្នកចាត់ចែង​ក្នុង​ទាន​របស់​ស្តេច​បា​យា​សិរា​ជញ្ញៈ​នុ៎ះ​ ​បាន​ឲ្យ​ទាន​ដោយ​គោរព​ ​ឲ្យ​ទាន​ដោយដៃ​ខ្លួនឯង​ ​ឲ្យ​ទាន​ដោយ​ផ្ចិតផ្ចង់​
​(​១​)​ ​អដ្ឋកថា​ ​ថា​ ​វិមាន​នោះ​ ​ជា​វិមាន​ប្រាក់​ ​មាន​ដើម​ច្រេស​ធំ១​ ​ដុះ​នៅ​ប្រប​ទ្វារ​វិមាន​នោះ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ទើប​លោក​ហៅថា​ ​សេរី​សក​វិមាន​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣៧៧ | បន្ទាប់
ID: 636816334399739110
ទៅកាន់ទំព័រ៖