ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៧

បពិត្រ​ព្រះ​សុគត​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​មិនមែន​ជា​ខាងក្រៅ​សាសនា​ ​របស់​ព្រះអង្គ​ទេ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​បាន​ជ្រះថ្លា​ ​ចំពោះ​ព្រះមានព្រះភាគ​ដោយពិត​ជា​ដម្បូង​ក្នុង​ថ្ងៃណា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​តាំង​អំពី​ថ្ងៃ​នោះ​ជាដើម​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ជា​បុគ្គល​មិន​ធ្លាក់ចុះ​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ដំណើរ​មិន​ធ្លាក់ចុះ​ ​អស់​កាល​ជា​អង្វែង​ ​ទាំង​សេចក្តី​ប៉ុនប៉ង​របស់ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ដើម្បី​សកទាគាមិមគ្គ​ ​ក៏​តាំងនៅ​ល្អ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​វេស្សវណ​មហារាជ​ ​ប្រើ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ទៅ​ក្នុង​សំណាក់​វិរូឡ្ហក​មហារាជ​ ​ដោយ​កិច្ច​នីមួយ​ក្នុងថ្ងៃនេះ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​បានឃើញ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ចូល​ទៅកាន់​លំនៅ​ ​ដែល​ធ្វើ​ដោយ​ឥដ្ឋ​ ​ត្រង់​ពាក់កណ្តាល​ផ្លូវ​ ​ទ្រង់​ប្រារព្ធ​ពួក​ជន​អ្នក​មគធៈ​ ​ជា​អ្នកបម្រើ​ព្រះពុទ្ធ​ ​ព្រះធម៌​ ​ព្រះសង្ឃ​ ​ហើយ​ធ្វើឲ្យ​ជា​ប្រយោជន៍​ ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុង​ព្រះហឫទ័យ​ ​ពិចារណា​នូវ​ហេតុ​ទាំងអស់​ ​ដោយ​ព្រះហឫទ័យ​ ​ហើយ​ទ្រង់​គង់នៅ​ ​ទ្រង់ព្រះ​ចិន្តា​ថា​ ​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ទាំងនោះ​ ​មាន​គតិ​យ៉ាងណា​ ​មាន​អ​ភិ​សម្បរាយៈ​យ៉ាងណា​ ​តថាគត​ ​ក៏​ដឹង​នូវ​គតិ​ ​និង​អ​ភិ​សម្បរាយៈ​ ​របស់​ជន​ទាំងនោះ​ ​យ៉ាងនោះ​ដែរ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ពាក្យ​ណា​ ​ដែល​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​បាន​ទទួល​ ​គឺ​បាន​ស្តាប់​ក្នុង​ទី​ចំពោះ​ព្រះ​ភក្ត្រ​ ​នៃ​ព្រះ​វេស្សវណ​មហារាជ​ ​ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ក្នុង​ពពួក​បរិសទ្យ​នោះ​ថា​ ​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ទាំងនោះ​ ​មាន​គតិ​យ៉ាងណា​ ​មាន​អ​ភិ​សម្បរាយៈ​យ៉ាងណា​ដូច្នេះ​ ​ពាក្យ​នេះ​ ​ជា​អស្ចារ្យ​ដែរ
ថយ | ទំព័រទី ៧៦ | បន្ទាប់
ID: 636816182833139996
ទៅកាន់ទំព័រ៖