ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៧

បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ដូច្នេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​នឹង​បានឃើញ​ព្រះមានព្រះភាគ​ផង​ ​នឹង​បាន​ក្រាបទូល​ពាក្យ​នេះ​ ​ចំពោះ​ព្រះមានព្រះភាគ​ផង​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ហេតុ​ទាំងពីរ​(​១​)​ ​នេះឯង​ ​ដែល​ជាហេតុ​នាំឲ្យ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​បាន​ចូល​មកឃើញ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ថ្ងៃ​ពី​មុន​ៗ​មក​ ​ពួក​ទេវតា​ទាំងអស់​ ​ដែល​ឋិតនៅ​ក្នុង​ឋាន​តាវត្តិង្ស​ ​អង្គុយ​ប្រជុំ​គ្នា​ក្នុង​រោង​សុធម្មា​ ​ក្នុង​រាត្រី​ ​មាន​ព្រះចន្ទ​ពេញវង់​ ​ជា​ថ្ងៃ​ជិត​ចូលវស្សា​ ​គឺ​ថ្ងៃឧបោសថ​ទី១៥​ ​ទាំង​ទេវ​បរិសទ្យ​ជាច្រើន​ ​អង្គុយ​ត្រៀបត្រា​ជុំវិញ​ ​មហា​រា​ជ​ទំាង៤​ ​ក៏​គង់នៅ​គ្រប់ទិស​ទាំង៤​ ​គឺ​មហារាជ​ឈ្មោះ​ ​ធ​ត​រដ្ឋៈ​ ​គង់​ក្នុង​ទិសខាងកើត​ ​បែរ​ព្រះ​ភក្ត្រ​ទៅ​ទិសខាងលិច​ ​មាន​ពួក​ទេវតា​ចោមរោម​ជា​បរិវារ​ ​មហារាជ​ឈ្មោះ​ ​វិ​រូ​ឡ្ហ​កៈ​ ​គង់​ក្នុង​ទិសខាងត្បូង​ ​បែរ​ព្រះ​ភក្ត្រ​ទៅ​ទិសខាងជើង​ ​មាន​ពួក​ទេវតា​ចោមរោម​ជា​បរិវារ​ ​មហារាជ​ឈ្មោះ​ ​វិរូបក្ខៈ​ ​គង់​ក្នុង​ទិសខាងលិច​ ​បែរ​ព្រះ​ភក្ត្រ​ទៅ​ទិសខាងកើត​ ​មាន​ពួក​ទេវតា​ ​ចោមរោម​ជា​បរិវារ​ ​មហារាជ​ឈ្មោះ​ ​វេស្សវ័ណ​ ​គង់​ក្នុង​ទិសខាងជើង​ ​បែរ​ព្រះ​ភក្ត្រ​ទៅ​ទិសខាងត្បូង​ ​
​(​១​)​ ​ហេតុ​ដែល​បានឃើញ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ពាក់កណ្តាល​ផ្លូវ១​ ​ហេតុ​ដែល​មានប្រាថ្នា​ ​ដើម្បី​ក្រាបទូល​ពាក្យ​ ​ដែល​បាន​ស្តាប់​ក្នុង​ទី​ចំពោះ​ព្រះ​ភក្ត្រ​នៃ​ព្រះ​វេស្សវណ​មហារាជ១​។
ថយ | ទំព័រទី ៧៧ | បន្ទាប់
ID: 636816183139457517
ទៅកាន់ទំព័រ៖