ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៧

បពិត្រ​រា​ជញ្ញៈ​ ​ឯ​បុគ្គល​គប្បី​ឃើញ​លោក​ដទៃ​យ៉ាងនោះ​ឯង​ ​មិនមែន​ដូចជា​មហា​បពិត្រ​ ​សំគាល់​ដោយ​មំសចក្ខុ​នេះ​ទេ​ ​ឱ​រា​ជញ្ញៈ​ ​បើ​តាម​បរិយាយ​នេះ​ ​សូម​មហា​បពិត្រ​ ​បែរ​ព្រះ​យោបល់​ ​យល់​យ៉ាងនេះ​វិញ​ថា​ ​លោក​ដទៃ​មាន​ ​ពួក​សត្វ​ជា​ឱប​បា​តិកៈ​មាន​ ​ផលវិបាក​របស់​កម្ម​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​សត្វ​ធ្វើល្អ​ ​ធ្វើ​អាក្រក់​មាន​ ​ដោយហេតុនេះ​។​
 [​១៤៧​]​ ​ព្រះ​កស្សប​ដ៏​ចំរើន​ ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ ​ក៏​គួរ​ម្យ៉ាងដែរ​ហើយ​ ​ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​នៅតែ​មាន​សេចក្តី​យល់ឃើញ​ ​ក្នុង​ហេតុ​នុ៎ះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​លោក​ដទៃ​មិន​មាន​ ​ពួក​សត្វ​ជា​ឱប​បា​តិកៈ​មិន​មាន​ ​ផលវិបាក​របស់​កម្ម​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​សត្វ​ធ្វើល្អ​ ​ធ្វើ​អាក្រក់​មិន​មាន​ ​ដោយហេតុនេះ​។​ ​ថ្វាយព្រះពរ​រា​ជញ្ញៈ​ ​ចុះ​បរិយាយ​នៅ​មាន​(​ទៀត​)​ឬ​។​បេ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​កស្សប​ដ៏​ចំរើន​ ​បរិយាយ​នៅ​មាន​។​បេ​។​ ​ថ្វាយព្រះពរ​រា​ជញ្ញៈ​ ​បរិយាយ​នោះ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​កស្សប​ដ៏​ចំរើន​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ខ្ញុំ​ឃើញ​ពួក​សមណព្រាហ្មណ៍​ ​មាន​សីល​ ​មានធម៌​ល្អ​ ​ចង់តែ​រស់​ ​មិន​ចង់​ស្លាប់​ ​ប្រាថ្នា​តែ​សេចក្តី​សុខ​ ​ស្អប់ខ្ពើម​ទុក្ខ​ ​បពិត្រ​ព្រះ​កស្សប​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្លួនខ្ញុំ​នោះ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បើ​ពួក
ថយ | ទំព័រទី ៣៣០ | បន្ទាប់
ID: 636816321290019277
ទៅកាន់ទំព័រ៖