ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៧

បរិយាយ​នៅ​មាន​។​បេ​។​ ​ថ្វាយព្រះពរ​រា​ជញ្ញៈ​ ​ចុះ​បរិយាយ​នោះ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​កស្សប​ដ៏​ចំរើន​ ​ពួក​រាជបុរស​ក្នុង​ដែន​នេះ​ ​ចាប់បាន​ចោរ​ ​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អាក្រក់​មក​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​បុរស​នេះ​ជា​ចោរ​ ​ប្រព្រឹត្ត​អាក្រក់​នឹង​ព្រះអង្គ​ ​ព្រះអង្គ​សព្វ​ព្រះហឫទ័យ​ ​នឹង​ដាក់​អាជ្ញា​ណា​ ​ដល់​ចោរ​នេះ​ ​សូម​ដាក់​អាជ្ញា​នោះ​ចុះ​ ​ខ្ញុំ​ក៏​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ ​នឹង​រាជបុរស​ទាំងនោះ​ថា​ ​នែអ្នក​ដ៏​ចំរើន​ទាំងឡាយ​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​សម្លាប់​បុរស​នេះ​ចុះ​ ​តែ​កុំ​ឲ្យ​ខូច​ស្បែក​ក្រៅ​ ​ស្បែក​ក្នុង​ ​សាច់​ ​សរសៃ​ ​ឆ្អឹង​ ​និង​ខួរ​ក្នុង​ឆ្អឹង​ ​ក្រែងលោ​យើង​នឹង​បានឃើញ​ជីវៈ​ ​(​ព្រលឹង​)​ ​របស់​បុរស​នោះ​ចេញ​មក​ ​រាជបុរស​ទាំងនោះ​ ​ទទួលពាក្យ​របស់ខ្ញុំ​ថា​ ​ករុណាវិសេស​ ​ហើយក៏​សម្លាប់​បុរស​នោះ​ ​មិន​ឲ្យ​មានស្នាម​ជាំ​ដាំ​ ​ត្រង់​ស្បែក​ក្រៅ​ ​ស្បែក​ក្នុង​ ​សាច់​ ​សរសៃ​ ​ឆ្អឹង​ ​និង​ខួរ​ក្នុង​ឆ្អឹង​ឡើយ​។​ ​ក្នុង​កាលដែល​គេ​កំពុង​ប្រុងប្រៀប​នឹង​សម្លាប់​ចោរ​នោះ​ ​ខ្ញុំ​បាន​និយាយ​នឹង​រាជបុរស​ទាំងនោះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​ចូរ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ឲ្យ​បុរស​នេះ​ដេកផ្ងារ​ឡើង​ ​ក្រែង​យើង​នឹង​បានឃើញ​ជីវៈ​របស់​វា​ចេញ​មក​ ​រាជបុរស​ទាំងនោះ​ ​ក៏​ឲ្យ​បុរស​នោះ​ដេកផ្ងារ​ឡើង​។​ ​យើង​ក៏​មិនឃើញ​ជីវៈ​របស់​ចោរ​នោះ​ចេញ​មក​សោះ​ ​ខ្ញុំ​និយាយ​នឹង​រាជបុរស​ទាំងនោះ​ ​យ៉ាងនេះ​ទៀត​ថា​
ថយ | ទំព័រទី ៣៤១ | បន្ទាប់
ID: 636816324409527702
ទៅកាន់ទំព័រ៖