ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១៧

ជា​អ្នកបម្រើ​ព្រះពុទ្ធ​ ​ព្រះធម៌​ ​ព្រះសង្ឃ​យ៉ាងនោះ​ដែរ​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ស្រាប់តែ​មាន​យក្ស​ ​មានខ្លួន​កំបាំង​បាត់​ ​មក​ស្រែក​បន្លឺ​សំឡេង​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ឈ្មោះ​ ​ជ​នវ​ស​ភៈ​ ​បពិត្រ​ព្រះ​សុគត​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ឈ្មោះ​ ​ជ​នវ​ស​ភៈ​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ក្នុង​កាលមុន​ ​អំពី​កាល​នេះ​ ​អ្នក​ធ្លាប់​បានឮ​ឈ្មោះថា​ ​ជ​នវ​ស​ភៈ​ ​យ៉ាងនេះ​ដែរ​ឬ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ក្នុង​កាលមុន​ ​អំពី​កាល​នេះ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​មិនធ្លាប់​បានឮ​ឈ្មោះថា​ ​ជ​នវ​ស​ភៈ​ ​យ៉ាងនេះ​ទេ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​រោម​របស់ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ក៏​ព្រឺព្រួច​ឡើង​ ​ព្រោះ​បានឮ​ឈ្មោះថា​ ​ជ​នវ​ស​ភៈ​ ​ដូច្នេះ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​យក្ស​នោះ​ ​មិនមែន​ជា​យក្ស​ថោកថយ​ឡើយ​ ​មានឈ្មោះ​ថា​ ​ជ​នវ​ស​ភៈ​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​ ​ជា​ឈ្មោះ​ដែលគេ​បញ្ញត្ត​ហើយដោយ​ល្អ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​សូរសព្ទ​សំឡេង​ ​កើត​ប្រាកដហើយ​ក្នុង​ចន្លោះ​ ​យក្ស​មាន​សម្បុរ​ដ៏​លើសលុប​ ​មក​ប្រាកដ​ក្នុង​ទី​ចំពោះមុខ​តថាគត​ ​ស្រែក​បន្លឺ​នូវ​សំឡេង​ជា​គំរប់​ពីរ​ដង​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ឈ្មោះ​ ​ពិម្ពិសារ​ ​បពិត្រ​ព្រះ​សុគត​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ឈ្មោះ​ ​ពិម្ពិសារ​
ថយ | ទំព័រទី ៧៣ | បន្ទាប់
ID: 636816181874935190
ទៅកាន់ទំព័រ៖